بنابراین مورخ تاریخ شفاهی از زیر ذره‌بین قرار گرفتن مورخان دیگر دور نیست و صحبت ما به‌عنوان یک پژوهشگر تاریخ شفاهی این است که سرمایه ملی را از بین نبریم؛ چون این تحقیقات مورد قضاوت آیندگان قرار می‌گیرد. اگرچه باید توجه داشته باشید که تمام فشار بر تاریخ این است که گذشته را هر سیستمی در اختیار داشته باشد، به نوعی آینده را در اختیار دارد. چه بهتر که این گذشته عینی باشد، یعنی به‌عنوان مورخ و پژوهشگر تاریخ شفاهی گذشته سرابی نسازیم و در آن آب پر کنیم و دست مردم بدهیم و در آنچه کاشته‌ایم چیزی برای آینده نباشد.

- سخنرانی دکتر مرتضی نورایی، استاد گروه تاریخ دانشگاه اصفهان، پژوهشگر و مولف کتاب «تاریخ شفاهی در ایران ۱۳۵۷ تا ۱۳۸۵»