دغدغه‌های تاریخ شفاهی
دغدغه ما در معرفی تاریخ شفاهی این است که وقتی قرار است ۵۰ سال آینده مورد استناد قرار گیرد و براساس مستندات تاریخ شفاهی تاریخ نوشته شود، به نوعی سرمایه ملی آینده را از اکنون پی‌ریزی می‌کنیم آن وقت ممکن است یک دانشگاهی گفته باشد که ۹۰ درصد تحقیقات تاریخ شفاهی در سال ۹۶ انجام شده، دولتی و فرمایشی است و ممکن است که به‌دلایل خاصی انجام شده باشد.
بنابراین مورخ تاریخ شفاهی از زیر ذره‌بین قرار گرفتن مورخان دیگر دور نیست و صحبت ما به‌عنوان یک پژوهشگر تاریخ شفاهی این است که سرمایه ملی را از بین نبریم؛ چون این تحقیقات مورد قضاوت آیندگان قرار می‌گیرد. اگرچه باید توجه داشته باشید که تمام فشار بر تاریخ این است که گذشته را هر سیستمی در اختیار داشته باشد، به نوعی آینده را در اختیار دارد. چه بهتر که این گذشته عینی باشد، یعنی به‌عنوان مورخ و پژوهشگر تاریخ شفاهی گذشته سرابی نسازیم و در آن آب پر کنیم و دست مردم بدهیم و در آنچه کاشته‌ایم چیزی برای آینده نباشد.
ارسال نظر