درمان‌های جادویی نیز در رفع بیماری طاعون موردتوجه بود، استفاده از برخی تصاویر به‌صورت نصب آن بر بالای راه گذر خانه یا به همراه داشتن آن یا بلعیدن و خوردن برخی طلسم‌ها برای رفع و در امان ماندن از وبا و طاعون، رایج بود؛ طلسم‌هایی برای رفع طاعون وجود داشت که باید به هنگام صبح، نوشته، شسته و آبش میل می‌شد؛ همچنین شاردن به آن اشاره کرده که ایرانیان درخت چنار را دافع بیمارى طاعون، آلودگى و فساد هوا به حساب می‌آوردند تا آنجا که عدم شیوع بیماری مسری در اصفهان بعد از کاشت آن، باعث رواج کاشت آن در شهرهای دیگر شد.

منبع: محمدعلی پرغو، جواد علی‌پور سیلاب، «طاعون در ایران عصر صفوی»، تحقیقات تاریخ اجتماعی،۱۳۹۶.