نسل‌کشی نازی‌ها

نهم نوامبر ۱۹۳۸ میلادی نقطه عطفی در تاریخ آلمان به‌شمار می‌رود. از این تاریخ نژادپرستی نازی‌ها ابعاد دیگری به خود گرفت. «مرکز بین‌المللی خدمات برای ردیابی» بیش از ۵۰ میلیون سند از جنایات ناز‌ی‌ها را گردآوری کرده است. تا صبح آن روز در سراسر آلمان حدود ۲۸۰۰ کنیسه وجود داشت که بسیاری از آنها قدمتی طولانی داشتند.

حدود ۲۳۰ هزار نفر از جمعیت ۶۸ میلیون نفری آلمان یهودی بودند. یهودیان آلمان هرچند که از سال ۱۹۳۳ میلادی، با به قدرت رسیدن ناسیونال‌سو‌سیالیست‌ها به رهبری آدولف هیتلر، با محدودیت‌های تاز‌ه‌ای از جمله ممنوعیت فعالیت در برخی مشاغل روبه‌رو شده بودند، اما هنوز هدف خشونت سازماندهی‌شده حکومت نبودند.  ده‌ها هزار مرد یهودی در سراسر آلمان بازداشت و به اردوگاه‌های کار اجباری فرستاده شدند؛ البته در فاصله سال‌های ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۸ میلادی بیش از ۲۶۰ هزار نفر از یهودیان آلمان از جمله به‌دلیل تصویب قوانین ضدیهودی توسط نازی‌ها این کشور را ترک کرده بودند.  مرکز بین‌المللی خدمات برای ردیابی (International Tracing Service) که بزرگ‌ترین آرشیو بین‌المللی هولوکاست در جهان است در سال ۲۰۰۸ در شهر کوچک «باد آرولسن» واقع در ایالت هسن آلمان افتتاح شد. در این مرکز بیش از ۵۰ میلیون سند گردآوری شده که از زندگی بیش از ۵/ ۱۷ میلیون نفر قربانی حکومت نازی‌ها حکایت می‌کند. نازی‌ها با وسواسی بیمارگونه تمامی فعالیت‌های خود را ثبت و دسته‌بندی می‌کردند. آنها هر چند در آستانه شکست در جنگ جهانی دوم تلاش کردند این اسناد را نابود کنند اما بسیاری از این اسناد، از جمله دفاتر ثبت در شماری از اردوگاه‌های کار اجباری، به‌دست نیروهای متفقین افتاد.