خاموشی خالق روشنایی

توماس آلوا ادیسون، مهندس، مخترع، دانشمند و کارآفرین بزرگ آمریکایی ۱۸ اکتبر ۱۹۳۱ چشم بر جهان فروبست. او چشم جهانی را به اختراعات بی‌بدیل خود روشن کرده بود.

ادیسون دانشمندی خودآموخته بود. در آغاز تحصیل مدیر مدرسه‌اش به این نتیجه رسید که او شاگرد کودنی است، بنابرین از مدرسه اخراجش کردو توماس کوچک نزد مادرش درس خواند و نوشتن و اندیشیدن آموخت. او در طول حیات علمی خویش توانست ۲۵۰۰ امتیاز اختراع را در ایالات‌متحده آمریکا، بریتانیا، فرانسه و آلمان به نام خود ثبت کند که رقمی حیرت‌انگیز و باورنکردنی به‌نظر می‌رسد. واقعیت این است که بیشتر اختراعات وی تکمیل شده کارهای دانشمندان پیشین بودند. ادیسون کارمندان و متخصصان پرشماری در کنار خود داشت که در پیشبرد تحقیقات و به سرانجام رسانیدن نوآوری‌هایش یاری‌اش می‌کردند. دهنی زغالی تلفن، ماشین چاپ، میکروفن، گرامافون، دیکتافون، کینتوسکوپ (نوعی دستگاه نمایش فیلم)، دینام موتور و لاستیک مصنوعی از جمله مواد و وسایلی هستند که به‌دست ادیسون و همکارانش ابداع یا تکمیل شدند. از او سخنان تامل برانگیزی نیز برجای مانده است از جمله این نقل مشهور: «من نمی‌گویم هزار بار شکست خوردم، می‌گویم من هزار راه که می‌توانست سبب شکست شود را کشف کردم. »توفیقات ادیسون زبانزد مردم جهان است اما بد نیست نگاهی هم بیندازیم به دو مورد از شکست‌هایش.

شکست مالی بزرگ

احتمالا یکی از بزرگ‌ترین شکست‌های مالی حرفه‌ای ادیسون، اختراع جدا‌کننده مغناطیسی سنگ‌آهن بوده است. این ایده که آزمایشگاه ادیسون در طول سال‌های 1880 و 1890 درحال آزمایش و تجربه آن بود، بنا داشت که با استفاده از مغناطیس به جداسازی سنگ‌آهن از سنگ‌معدن‌های درجه پایین غیرقابل استفاده بپردازد. این به آن معنی است که معادن رهاشده می‌توانستند بار دیگر از طریق استخراج آهن از شن و ماسه این سایت‌ها، سودبخش باشند، در آن زمان قیمت سنگ‌آهن به‌صورت بی‌سابقه‌ای افزایش یافته بود. آزمایشگاه ادیسون مشغول توسعه جداساز مغناطیسی سنگ‌آهن و کاربردی ساختن آن شد. او حق دسترسی به 145 معدن مخروبه را خریداری و یک پروژه آزمایشی را در معدن اوگدن در نیوجرسی آغاز کرد. ادیسون برای پرداخت هزینه این پروژه، به تدریج بیشتر سود شرکت جنرال الکتریک را برای ادامه کار به مصرف رساند. اما یک مشکل مهندسی منجر به عملی نشدن این پروژه شد و همچنین قیمت سنگ‌آهن نیز رو به نزول رفت که موجب شد ادیسون از جداکننده مغناطیسی سنگ‌آهن دست بردارد.

ماشین ارواح

ادیسون در اکتبر سال ۱۹۲۰ اعلام کرد که درحال کار  روی ماشینی برای برقراری ارتباط با دنیای ارواح است. پس از جنگ جهانی اول، اعتقاد به عالم ارواح به‌وجود آمد و بسیاری از مردم امیدوار بودند که علم بتواند وسیله‌ای برای ارتباط با ارواح رفتگان آنها ایجاد کند. ادیسون در مجلات مختلف صحبت کرد و برای نیویورک‌تایمز هم توضیح داد که دستگاه او قادر به ارتباط با جهان پس از مرگ است. ادیسون با مخترع انگلیسی به نام «سر ویلیام کوک» که ادعا می‌کرد می‌تواند تصویر ارواح را ضبط کند، در ارتباط بود اما در این زمینه کاری از پیش نبرد. شاید نظریه تلفن ارواح او فقط یک شوخی با گزارشگران بوده است.