جاده ابریشم در زمان ساسانی راه بزرگ درآمد برای شاهنشاهی ایران، تجارت ابریشم و اخذ حقوق گمرکی از بازرگانان و کاروانیانی بود که از ایران می‌گذشتند. چین در آن روزگار از ایران وسمه، قالی، سنگ‌های گرانبها و پارچه وارد می‌کرد. یکی از صادرات مهم چین به ایران ابریشم بود که در دربار بیزانس حکم ارز را داشت و هم‌تراز طلا و سنگ‌های گرانبها بود. هدف ایران از در دست داشتن راه ابریشم افزایش گردش کالا نبود، بلکه در واقع ضعیف کردن رومیان بود. دولت ایران همواره بهای ابریشم را بالا می‌برد تا از این رهگذر از بیزانس طلا و پول بیشتری را به چنگ آورد و امپراتوری بیزانس را از لحاظ نظامی ضعیف کند. بدیهی است که بیزانس نیز نمی‌توانست به چنین سیاستی از سوی دولت ایران تن دهد از این رو همواره راه خصومت و دشمنی را با ایران در پیش می‌گرفت. دربار بیزانس می‌دید که در فاصله‌های صلح آمیز میان جنگ‌ها، همواره مقدار معتنابهی طلا از بیزانس به ایران سرازیر می‌شود. از این رو به کوشش برمی‌خاست، ولی تلاش رومیان برای رهایی از این وابستگی اقتصادی همواره بی نتیجه می‌ماند.

منبع: عنایت‌الله رضا، «ایران و ترکان در روزگار ساسانیان»، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۶۵