استیضاح ناموفق رضاخان

منازعه اقلیت مجلس شورای‌ملی با رضاخان رئیس‌الوزرا و وزیر جنگ که از هفتم مرداد ماه ۱۳۰۳ آغاز شده بود در ۱۸ مرداد آن سال شدت یافت. اقلیت مجلس از جمله ملک‌الشعرا و مدرس، سردارسپه رضاخان پهلوی را استیضاح کرده بودند به دلیل این که نسبت به قانون اساسی بی‌اعتنا شده و در امور داخله و خارجه از یک سیاست نادرست پیروی می‌کرد. روز هشتم مرداد بیشتر روزنامه‌های تهران که تحت‌نفوذ دولت (قوه مجریه) بودند اتهامات اقلیت را نادرست خواندند و «استیضاح» را «افتضاح» نامیدند. این وضعیت تا هفدهم مرداد ادامه یافت و در این مدت بسیاری از مدیران نشریات مخالف سردارسپه و دیگر مخالفان موردتهدید قرار گرفته یا بازداشت شده بودند. در این روز که قرار بود به استیضاح رسیدگی شود پیش از تشکیل مجلس، عده‌ای به منازل اعضای اقلیت مجلس از جمله حائری‌زاده و مدرس رفته و آنان را کتک زده بودند و بنابراین از میان امضا‌کنندگان استیضاح، تنها ملک‌الشعرای بهار در جلسه مجلس حضور یافته بود و استیضاح مطرح نشد و بایگانی شد. رضاخان پهلوی تقاضای رای‌اعتماد کرد و به اتفاق آرا تایید شد. سردارسپه پس از این پیروزی تصمیم به تشکیل کابینه تازه گرفت.