انتشار «اصول ریاضی فلسفه طبیعی»

ایزاک نیوتن، دانشمند انگلیسی (۱۷۲۷ ـ ۱۶۴۳) پنجم جولای ۱۶۸۷ شاهکار خود «اصول ریاضی فلسفه طبیعی» را منتشر کرد. او در این کتاب مفهوم گرانش عمومی را مطرح و با تشریح قوانین حرکت اجسام، علم مکانیک کلاسیک را پایه گذاشت. نیوتن در مقدمه این کتاب نوشت: «به این اثر به‌عنوان اصول ریاضی فلسفه طبیعی می‌نگرم چراکه به‌نظر می‌رسد وظیفه اصلی فلسفه این است که نیروهای طبیعی موجد حرکات در پدیده‌ها را بیابد و آنگاه از نیروهای به‌دست آمده پدیده‌های دیگر را تبیین کند و با این دیدگاه است که گزاره‌های کتاب‌های اول و دوم را ارائه کرده‌ام. در کتاب سوم، من این نیروها را در تشریح منظومه جهانی به‌کار گرفته‌ام و با استفاده از گزاره‌هایی که در کتاب‌های قبلی به طریق ریاضی طرح و اثبات شده‌اند و از روی پدیده‌های سماوی، نیروی جاذبه اجسام به سوی خورشید و سیارات دیگر را به‌دست آورده‌ام و آن‌گاه با استفاده از این نیروها و گزاره‌های دیگر که آنها نیز جنبه ریاضی دارند، نحوه حرکات سیارات، ستاره‌های دنباله‌دار، ماه و دریا را ترسیم کرده‌ام.»

سال‌های آخر زندگی نیوتن

از نظر خصوصیات جسمانی نیوتن، مردی بود بلند بالا و در سال‌های آخر عمر متهور و شجاع شده بود. اسقف گفته است که چشمان ریاضیدان بزرگ در ۲۰ سال آخر زندگی بی‌حالت و خسته به نظر می‌رسید. در سال‌‌هایی که به تحقیق می‌پرداخت دچار حواس‌پرتی شدیدی می‌شد و گاهی درحالی‌که نیمی از لباس‌هایش را بیرون آورده بود ساعت‌ها کنار تخت خوابش بدون حرکت می‌نشست. با وجود این، او مدیر ضرابخانه شد و اشتغالات علمی‌اش را به کناری گذاشت و مدیر کارآمدی از آب درآمد. شواهدی در دست است که مدیر رصدخانه گرینویچ راجع به نیوتن با چند نفر قاضی گفت‌وگو و اظهار کرده است که نیوتن به‌گونه ناخوشایندی جاه‌طلب شده و به‌طور روزافزونی خواستار تعریف و تمجید شده است و هرگاه از او انتقاد شود ابراز ناراحتی بسیار می‌کند. نیوتن هرگز ازدواج نکرد و در سال‌های میانی زندگی نسبتا متمول شده بود. او هیچ‌گاه عینک به‌کار نمی‌برد و دندان‌های سالمی داشت. هرگز بیماری سختی پیدا نکرد و تا ۸۳ سالگی از سلامت نسبی برخوردار بود، ولی از این سن دچار حملات دردناکی ‌شد که معلوم نشد منشأ آن کجا است. او ۲۰ مارس سال ۱۷۲۷ در ۸۳ سالگی چشم بر جهان فرو بست.