در جریان یک نقشه حساب شده، شامگاه ۶ مرداد ماه سال ۱۳۶۰، هواپیمای بوئینگ ۷۰۷ به خلبانی سرهنگ بهزاد معزی از فرودگاه مهرآباد خارج شد. این خروج که بدون هماهنگی با باند پرواز فرودگاه صورت می‌گرفت با نقشه قبلی و از کار انداختن رادارها و هواپیماهای جنگنده که امکان تعقیب هواپیما را داشتند صورت می‌گرفت. خلبان معزی که با خطوط هوایی ایران آشنایی داشت و پیش‌تر نیز شاه و خانواده‌اش را به مصر برده بود، این‌بار نیز مسافران مهمی داشت، مسعود رجوی سرکرده منافقین و ابوالحسن بنی‌صدر رئیس‌جمهوری عزل شده ایران در این پرواز حضور داشتند. مقصد پرواز پاریس بود و معزی در طول مسیر ضمن فرار از رادارها، قصد داشت وانمود کند که هواپیما در حال اصابت به کوه است.

با این حال یک فروند جنگنده اف چهارده هواپیما را تعقیب کرد و به این ترتیب مشخص شد مسافران فراری چه کسانی هستند. با توجه به خرابکاری‌های صورت گرفته از سوی اعضای وابسته به منافقین امکانات محدودی برای جلوگیری از فرار آنها وجود داشت و بالاخره هواپیما با عبور از آسمان چند کشور به بهانه اتمام سوخت و امکان سقوط در پایگاه هوایی «اورو» در خارج از پاریس فرود آمدند. مسافران به فرانسه پناهنده می‌شوند و وزیر امورخارجه فرانسه اعطای پناهندگی سیاسی به ابوالحسن بنی‌صدر را تایید کرده و در برابر خواست ایران برای استرداد بنی‌صدر به‌عنوان مجرم، اعلام می‌کند که تنها حاضر است هواپیمای نظامی ربوده شده از ایران را بازگرداند.