آزمایش واکسن هاری

ژوزف میستر نخستین انسانی بود که در ۶ ژوئیه ۱۸۸۵ واکسن هاری به وی تزریق شد و با موفقیت این آزمایش، خطر مرگ حتمی بر اثر گازگرفتگی حیوان مبتلا به هاری و تماس بزاق آن با بدن انسان از میان رفت. این ویروس از طریق ماهیچه‌ها به سمت اعصاب رفته و شروع به تکثیر می‌کرد و سپس التهاب مغزی حادی را پدید می‌آورد که منجر به مرگ می‌شد. لویی پاستور سازنده این واکسن، سال‌ها تلاش‌های آزمایشگاهی زیادی صورت داده بود و نتیجه آن ساخت واکسنی شد که بارها روی حیوانات مبتلا به هاری به‌ویژه سگ‌ها آزمایش شده بود؛ اما به‌دلیل مشکلات قانونی و ترس از عدم موفقیت آن نتوانسته بود، واکسن را روی انسان‌ها آزمایش کند.

ژوزف میستر نخستین انسانی بود که در ۶ ژوئیه ۱۸۸۵ واکسن هاری به وی تزریق شد و با موفقیت این آزمایش، خطر مرگ حتمی بر اثر گازگرفتگی حیوان مبتلا به هاری و تماس بزاق آن با بدن انسان از میان رفت. این ویروس از طریق ماهیچه‌ها به سمت اعصاب رفته و شروع به تکثیر می‌کرد و سپس التهاب مغزی حادی را پدید می‌آورد که منجر به مرگ می‌شد. لویی پاستور سازنده این واکسن، سال‌ها تلاش‌های آزمایشگاهی زیادی صورت داده بود و نتیجه آن ساخت واکسنی شد که بارها روی حیوانات مبتلا به هاری به‌ویژه سگ‌ها آزمایش شده بود؛ اما به‌دلیل مشکلات قانونی و ترس از عدم موفقیت آن نتوانسته بود، واکسن را روی انسان‌ها آزمایش کند. پاستور زمانی که مشاهده کرد ژوزف ۹ ساله به وسیله سگ هاری زخمی شده است، تصمیمی جسورانه گرفت تا پیش از آنکه شاهد ابتلای کودک به هاری و مرگ او باشد، واکسن را به وی تزریق کند. موفقیت این آزمایش یکی از وحشت‌های بزرگ بشر را از میان برد و پاستور سه سال بعد به‌منظور تکمیل پژوهش‌های خود انستیتو پاستور را در پاریس تاسیس کرد.