بی‌قیدی مردم و عدم استحکام مصالح ساختمانی، موجب شده که همه کشورهای مشرق زمین، ظاهر ویران و منظره‌ای غم‌انگیز داشته باشند؛ اما در هیچ منطقه‌ای مانند فلات ایران، این ویرانی و غم‌انگیزی مناظر، چشمگیر نیست: خانه‌ها در حال فروریختن، کوچه‌ها کثیف و متروک، کاشی‌های روبنای مسجدها و مقبره‌ها پوسیده و تبدیل به گرد و خاک شده است. به نظر چنین می‌آید که مردم در آخرین مرحله تنزل و فلاکت دست و پا می‌زنند.

- سفرنامه و خاطرات اوژن اوین (۱۹۰۶-۱۹۰۷): سفیر فرانسه در ایران در آستانه جنبش مشروطیت، ترجمه علی‌اصغر سعیدی، تهران: کتاب‌فروشی زوار، ص ۲۴۳.