زایشگاه کازرونی

موسسات و نهادها هم می‌آیند و می‌روند. همانند خود آدم‌ها. زایشگاه کازرونی یکی از آنها است. در سال ۱۳۲۰ زمانی که آتش جنگ جهانی دوم به کشور ما نیز رسیده بود و گرانی و قحطی بر شهر اصفهان سایه می‌افکند، ناگهان خبری خوشحال‌کننده در شهر پیچید: زایشگاه کازرونی در خیابان عباس‌آباد افتتاح شد. تا آن زمان در اصفهان زایشگاه وجود نداشت. زن‌های زائو بیشتر در خانه‌هایشان فرزندشان را به دنیا می‌آوردند یا اینکه احتمالا بعضی بیمارستان‌های شهر قابله نیز داشته‌اند. اما تاسیس یک موسسه زایشگاهی امری جدید بود. به همین خاطر دو روزنامه شهر که متن آگهی افتتاح را چاپ کردند در مورد لزوم تاسیس این نهاد بسیار سخن گفتند. جالب است بدانیم این موسسه بهداشتی- درمانی به این دلیل که به وسیله بخش‌خصوصی مدیریت می‌شد، در ارائه خدمات پزشکی پیشرو نیز بود. در خاطرات دکتر ابوتراب نفیسی می‌خوانیم که نخستین دستگاه رادیولوژی ابتدا از سوی خاندان کازرونی خریداری و در این زایشگاه نصب شده است. این زایشگاه چند سالی برقرار بود و در تاریخی نامعلوم بسته شده و دیگر اثری از آن نیست. اینک متن خبر و واکنش‌ها به افتتاح زایشگاه کازرونی:

«زایشگاه کازرونی که به منظور رفاه حال زنان باردار تاسیس شده در پانزدهم بهمن ماه یک هزار و سیصد و بیست برای انجام خدمات نوع پرورانه مهیا و آماده گردید. این بنگاه با نهایت خرسندی عموم مراجعه‌کنندگان بی‌بضاعت و ناتوان را مجانا پذیرفته و معالجه می‌نمایند.» «از آنجا که امور مربوط به زایمان بنگاه نامبرده در شرف اتمام است و قریبا افتتاح می‌یابد، بنابر این فعلا مطب عمومی زایشگاه آغاز گردیده و هر روزه از ساعت ۹ قبل از ظهر (سه ساعت به ظهر) الی ۱۲ (ظهر) برای رسیدگی به هر گونه مراجعات بیماری‌های زنانه حاضر خواهد بود. محل خیابان عباس‌آباد.»

نظر روزنامه عرفان

«بنای باشکوه و مجلل زایشگاه کازرونی که مدت‌ها پیش ساختمان آن در اول خیابان عباس‌آباد آغاز گردیده بود، بالاخره پایان یافت و برای انجام خدمات خداپسندانه آماده شد. این بنای عالی که با بهترین نقشه و طرز ساختمان شده، دارای سازمان منظم و مرتبی بوده و مایه هرگونه امیدواری برای بیماران و بینوایان این شهر است. مساعی جمیله آقای محمد کازرونی در بنای این بنگاه مفید شایان ستایش است. این‌گونه عملیات و خیرات است که در پیشگاه خداوند مقبول می‌افتد و مایه برکت و ثروت می‌شود. در این روزهای سخت زندگی که گویی مردم از کارهای نیک گریزانند و کمتر کسی به فکر بینوایان و درماندگان است، ایجاد چنین بنگاه عام‌المنفعه در خور تمجید است و این است که ما وقتی خبر گشایش زایشگاه کازرونی را می‌شنویم، نمی‌توانیم از اظهار شادمانی و ستایش خودداری کنیم...»

(روزنامه عرفان، 19 بهمن 1320)

نظر روزنامه اخگر

«تصور می‌کنید در همین شهر اصفهان در هر سال از زنان باردار طبقات ضعیف بر اثر نداشتن وسایل حمایت خویش چه عده‌ای تلف و به آرزوی دیدار روی فرزند آینده خویش در اعماق گور نیستی فرو می‌روند؟ تصور می‌کنید در اثر جهل مادران و قابله‌های نادان ما چه عدد کثیری از موالید ما که باید افراد نیرومند جامعه آینده‌ ما را تشکیل دهند، دستخوش مرگ و میر شده و رهسپار دیار عدم می‌شوند؟ ما در اطراف این موضوع مهم از چند سال قبل به این طرف مقالات موثری نگاشتیم و عملی نشد، امروز می‌بینیم که به همت یک جوانمرد اصفهانی که زندگی او برای کلیه سرمایه‌داران این شهر و بلکه این کشور سرمشق نیکی و نیکوکاری است، یعنی آقای محمد کازرونی، شهر اصفهان دارای زایشگاهی آبرومند شد که همان طوری که در سه آگهی مندرجه در شماره‌های گذشته اخگر ملاحظه فرمودید، امروز به معالجه و درمان زنان باردار و شیرخواردار می‌پردازد و در آینده نزدیکی که وسایل و اثاثیه زایشگاه تکمیل شد به وضع حمل زنان باردار فقیر و بی‌نوا نیز مبادرت می‌نماید. به عقیده‌ ما ساختمان و تاسیس این بنگاه از نظر حفظ عده زیادی از زنان باردار فقیر و نوزادان خانواده‌های مسکین بهتر از تاسیس دو بیمارستان یکصد تختخوابی است، چرا که پزشک و بیمارستان در شهر اصفهان تا حدی یافت می‌شود، ولی قابله‌های متخصص بسیار کم و زایشگاه هم تنها منحصر به زایشگاه بیمارستان مرسلین است که مخصوص طبقات پولدار است.»

(اخگر، 30 بهمن 1320.)

- عبدالمهدی رجایی