رنگ کردن پشم

سابقا در ایران فقط رنگ‌های نباتی به‌کار می‌رفت و چون شماره آنها محدود بود صنعتگر با زحمت زیاد ترکیبات شایسته‌ای از آنها درست می‌کرد. رنگرزان ایرانی با ترکیبات شیمیایی کاملا آشنا نیستند و نمی‌توانند برای تعدیل و ثبات رنگ‌ها مواد دیگری غیر از آنچه می‌شناسند استعمال کنند. معمولا نیل هندی را برای رنگ آبی به‌کار می‌برند و رنگ زرد را از اسپرک که آن را زعفران یمنی هم می‌گویند به‌دست می‌آورند و برای به‌دست آوردن رنگ قرمز، روناس را که در اصفهان و یزد و خراسان کشت می‌شود به‌کار می‌برند. پوست انار و پوست سبز گردو و مواد معدنی هم در رنگرزی به‌کار می‌روند.

سابقا در ایران فقط رنگ‌های نباتی به‌کار می‌رفت و چون شماره آنها محدود بود صنعتگر با زحمت زیاد ترکیبات شایسته‌ای از آنها درست می‌کرد. رنگرزان ایرانی با ترکیبات شیمیایی کاملا آشنا نیستند و نمی‌توانند برای تعدیل و ثبات رنگ‌ها مواد دیگری غیر از آنچه می‌شناسند استعمال کنند. معمولا نیل هندی را برای رنگ آبی به‌کار می‌برند و رنگ زرد را از اسپرک که آن را زعفران یمنی هم می‌گویند به‌دست می‌آورند و برای به‌دست آوردن رنگ قرمز، روناس را که در اصفهان و یزد و خراسان کشت می‌شود به‌کار می‌برند. پوست انار و پوست سبز گردو و مواد معدنی هم در رنگرزی به‌کار می‌روند. رنگرزها غالبا خمره‌های خود را با پهن گرم می‌کنند و چون دود غلیظی از آنها متصاعد می‌گردد غالبا لکه‌هایی در روی پشم‌ها تولید می‌شود.

منبع: هانری رنه دالمانی، سفرنامه از خراسان تا بختیاری، امیرکبیر، 1335.