در اوایل قرن چهاردهم رشد سرسام‌آور تجارت و نفوذ خارجی در کشور آشکارتر و بارزتر از همه‌جا خود را در اصفهان نشان داد. در آغاز قرن ۱۴، چهار مساله عمده در شکل‌گیری افکار و ساختار سیاسی کارساز بود: نخست امتیاز تنباکو به سال ۱۳۰۸، دوم قیمت قماش، سوم تلاش برای تاسیس یک شرکت دخانیات محلی به سال ۱۳۱۱ و چهارم تاسیس بانک شاهنشاهی ایران به سال ۱۳۰۷ که شعبه‌ای از آن در اصفهان هم دایر شد. در این دوران اصفهان هم مانند سایر جاها به علت تورم ناشی از کاهش ارزش نقره دچار ضرر و زیان شد. شدت گرفتن فعالیت شرکت‌های خارجی در ابتدا واکنشی منفی در پی داشت که از جمله‌ آن ایذا و آزار بابی‌ها و کلیمی‌ها و مسیحیان خارجی بود. در این واکنش مردمی آقا نجفی پیشقدم بود. وی در مبارزه‌اش برای اخراج مبلغان مسیحی از اصفهان کالاهای ساخت اروپا را نجس و ناپاک اعلام کرد.

منبع: عهد قاجار، ونسا مارتین، ترجمه حسن زنگنه، نشر ماهی، ص 112 و 113