جراید کشور ۲۷ شهریور سال ۵۴ خبر افتتاح مرکز اورژانس تهران ازسوی نخست‌وزیر وقت (هویدا) را منعکس کردند و نوشتند: نخست‌وزیر هنگام افتتاح مرکز بزرگ اورژانس تهران گفت اگر یک چنین تشکیلات مجهز و کمک‌های اولیه، در زمانی که من تصادف کردم وجود داشت، اکنون دیگر احتیاجی به عصا نداشتم. در ادامه این خبر آمده بود: بزرگ‌ترین مرکز فوریت‌های پزشکی و کمک‌های اولیه برای نجات مصدومین و بیماران در تهران به وسیله نخست‌وزیر افتتاح شد. در مراسم افتتاح دکتر اسد نیلی‌آرام، معاون وزارت رفاه اجتماعی و مدیرعامل سازمان خدمات درمانی در یک گزارش مشروح پیرامون لزوم ایجاد چنین مرکزی گفت: طبق آمارهای منتشر شده ۳۰ درصد از مرگ و میرهای ناشی از حوادث و تصادفات شدید، قبل از رسیدن مصدوم به مراکز درمانی به دلیل نرسیدن کمک‌های اولیه به مصدوم است، در حالی که با ایجاد چنین مراکزی و رساندن کمک‌های اولیه پزشکی به مصدومین تصادفات، عده زیادی از آنان را می‌توان از مرگ حتمی نجات داد. اندیشه ایجاد مراکز اورژانس در تهران و کشور پس از ریزش سقف یکی از سالن‌های انتظار فرودگاه مهرآباد در سال ۱۳۴۵ و کشته و مجروح شدن شماری از شهروندان در برنامه‌های مسوولان کشور ایجاد شد.