گروه تاریخ و اقتصاد‌‌: در بخش مرکزی مازندران، در قبال رویدادهای گیلان واکنش متفاوتی داشـتند. اگرچـه گروهی از تجار و روحانیون بارفروش (بابل) دموکرات، مخالف بریتانیا و حـامی جنـبش جنگـل بودند، امیر موید به‌رغم یک ماه اقامت و تلاش در آن شـهر، در جلـب اعتمـاد عمـومی با توجه به مواضع ضد و نقیض برای سازماندهی حرکتی جدید موفقیتی به دست نیاورد. و نیز [با] اقدامات فرصت‌طلبانه امیر موید در دهه گذشته، عدم استقبال اهـالی بـارفروش قابل درک به نظر می‌رسد. در ساری نیز که همچنان عرصه فعالیت شیخ محمدحسن، فرسـتاده اتحاد اسلام گیلان بود، با وجود توافق اولیه هیات علمیه، عملا گامی برای اتحاد یا کمـک به جنگلی‌ها که با بیچراخوف می‌جنگیدند، برداشته نشد.

- انقلاب و رقابت در سواحل جنوبی دریای مازندران: جنبش اتحاد اسلام گیلان (جنگل) و اتحاد ملی طبرستان (1336 ق/ 1918،(به نقل از: تحقیقات تاریخ اجتماعی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی سال دوم، شماره دوم، پاییز و زمستان 1391)