قانون مطبوعات اگر سی ماده باشد آن هم درباره بیست نفر روزنامه‌نویس معلوم و مشخص یک ماده آن تا امروز جاری نشده. سرتاپای روزنامه خلاف قانون است و حال آنکه دو نفر آدم برای اجرای آن لازم است. از طهران هم خارج نیست. روزنامه‌نویس هم یک عده معین [است.] حالا وقتی که این قانون مختصر درباره بیست نفر آدم معین طهران جاری نشود چطور آن قانون مفصل در تمام بلاد ایران ساری و جاری خواهد شد. آنچه مردمان آگاه گفتند آن روز نظام‌السلطنه استعفای با شرفی کرده بود، مایل نشدند. این بود گولش زده بعد از شش روز مجبور کردند استعفا کند که اسمش به بدی دررفته باشد. حالا هم می‌گویند باید مجازات شود. تقدیماتی که گرفته پس بدهد. عهد غریبی است. حیف پول نداریم و الا بی‌تماشا نیست.