ساعت هشت و نیم صبح ۲۶ اسفند سال ۱۳۲۹ شاه ایران به همراه هیاتی از مسوولان وارد قریه داوودآباد ورامین (که فعلا جزو منطقه باقرآباد قرچک است) شد تا به برخی از اهالی و روستاییان اسناد مالکیت اراضی کشاورزی را اهدا کند. در مراسمی که به این مناسبت توسط ژاندارمری ورامین تهیه و کنترل شده بود ۱۴۳ قباله که به ثبت رسیده و امضا شده بود بین رعایای ورامین در این منطقه توزیع شد. اسم افراد را که در پشت بلندگوی دستی می‌خواندند، اهالی جمع‌شده در مراسم کف می‌زدند و هورا می‌کشیدند و بعد اعلیحضرت همایونی، قباله را با دست خود در بین احساسات و کف زدن‌ها به آنها مرحمت می‌کرد و از کشاورزان سوالاتی نیز می‌کرد. شاه سپس در بین رعایا که قباله‌های املاک خود را در دست داشتند و از شدت شعف و نشاط پیوسته هورا می‌کشیدند رفت و به عکاسان فرمودند که عکس بگیرند! او سپس به بازدید از قریه موقوفه «سعدآباد» در ۵ کیلومتری روستای داوودآباد و موسسات شاهنشاهی و خدمات اجتماعی در این قریه که قرار است اراضی آن بین رعایا تقسیم شود رفت و مقارن ساعت ۱۰ و ربع راهی تهران شد.