با توجه به هزینه‌های سنگین اجاره دفاتر کار، راه‌اندازی کسب‌وکارها در ابتدای راه با چالش هزینه‌های سرسام آور اجاره، تجهیز و همچنین هزینه‌های جاری یک دفتر کار مواجه می‌شوند. به لحاظ اینکه دوران ابتدایی شروع یک کسب‌وکار تا مرحله درآمد‌زایی زمان‌بر است، بسیاری از کسب‌وکارها در ابتدای راه از ادامه فعالیت منصرف‌شده و ایده‌های آنها به لحاظ عدم دسترسی به فضای کار به دست فراموشی سپرده می‌شود.

فضاهای کار مشترک راه‌حل بسیار مناسبی برای راه‌اندازی یک کسب‌وکار و صاحبان ایده و کارآفرینان است تا با هزینه‌های بسیار کمتری دفتر کار خود را داشته باشند و مراحل آغازی و حتی میانی کسب‌وکارهای خود را طی کنند.

اما فضاهای کار اشتراکی فقط به دلیل هزینه‌های بسیار مناسب برای تامین دفاتر کار شهرت ندارند بلکه ارزش‌های متعدد و متنوعی همچون هم‌افزایی با شبکه‌ای از مشاورین کسب‌وکار، متخصصان با مهارت‌های متفاوت، فریلنسرها (آزادکاران) و صاحبان ایده و سرمایه می‌تواند بستری کم نظیر برای خلق فرصت‌های کارآفرینی را فراهم آورد.

کشور آمریکا با داشتن بیش از ۲۴۲۱ و پس از آن هندوستان با بیش از ۱۵۶۵ و بعد، انگلستان با دارا بودن ۶۴۲ فضای کار اشتراکی بیشترین فضاهای کار اشتراکی را در جهان به خود اختصاص داده‌اند. پیش‌بینی می‌شود بازار فضای کار اشتراکی به ۴۰ هزار مجموعه در سراسر جهان برسد.

نقش فضاهای کار اشتراکی در شکل‌گیری و پایداری کسب‌وکارهای کوچک و نوپا و اهمیت این کسب‌وکارها در توسعه اقتصادی کشور، لزوم حمایت نهادهای متولی زیست‌بوم کارآفرینی و نوآوری کشور همچون معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری را آشکار می‌کند.

معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری، صندوق نوآوری شکوفایی، پارک‌های علمی و فناوری و سایر سازمان‌های متولی باید با حمایت و برنامه‌ریزی مستمر از فضاهای کار اشتراکی بستر توسعه کارآفرینی را برای کسب‌وکارهای نوپا فراهم آورند.

شرکت‌های فضای کار اشتراکی به لحاظ اینکه زیرساخت زیست‌بوم کارآفرینی به حساب می‌آید باید رویکرد نهادهای حمایتی و متولیان به آنها از جنس زیرساخت باشد.

خوشبختانه معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری با درک درستی از صنعت فضای کار اشتراکی زمینه ورود آنها به اکوسیستم کارآفرینی را فراهم آورده و اکنون شرکت‌های فضای کار اشتراکی در تهران و شهرستان‌ها فعال شده‌اند اما پایداری و توسعه فضاهای کار اشتراکی نیازمند اتخاذ تدابیر و برنامه‌ریزی‌های راهبردی است که باید در دستور کار معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری و سایر نهاد‌های متولی و حمایتی قرار گیرد.

دولت می‌تواند حمایت‌های خود را از صنعت فضای کار اشتراکی معطوف به استفاده‌کنندگان از این فضاها کند به نحوی که کسب‌وکارهای متقاضی پس از بررسی و اخذ صلاحیت‌های لازم کمک هزینه فضاهای کار اشتراکی را دریافت کنند که در واقع به‌صورت غیرمستقیم از فضاهای کار اشتراکی حمایت شده است.

یکی از چالش‌های عمده فضاهای کار اشتراکی ورود و رقابت شرکت‌های خصوصی و – دولتی، نهادهای عمومی و سازمان‌های دولتی با فضاهای کار اشتراکی بخش‌خصوصی است و مشکل جایی پیچیده‌تر و زیان‌بار‌تر می‌شود که علاوه بر رقابت متاسفانه حمایت‌های مالی هنگفتی نیز در این خصوص دریافت می‌کنند. در صورتی که نهادهای مذکور می‌توانند و شایسته است مدیریت فضاهای در اختیار خود را به شرکت‌های فضای کار اشتراکی کاملا خصوصی واگذار کنند، بنابراین نقش‌آفرینی معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری در سیاست‌گذاری و جلوگیری از رقابت وزارتخانه‌ها و نهادهای عمومی همچون شهرداری با فضاهای کار اشتراکی بخش خصوصی دارای اهمیتی حیاتی است.  برای به‌صرفه بودن راه‌اندازی فضاهای کار اشتراکی برای دارندگان املاک و مستغلات تجاری، صاحبان این املاک می‌توانند با معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری تفاهم‌نامه‌هایی در جهت توسعه کارآفرینی منعقد کنند که قطعا ارزش آفرینی مناسبی برای آنها خواهد داشت.

 

 

اخبار مرتبط