بیشتر ارجاعات ژاک لکان به هنر از خلال سخنرانیهای هفتگی او در پاریس و در برابر گسترهای از روانشناسان، فیلسوفان، شاعران، نقاشان و دیگر علاقهمندان انجام میشد. لکان از ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۳ در مرکز رواندرمانی قدیسآن به سخنرانی میپرداخت که مخاطبان آن در ابتدا عبارت بودند از روانکاوان تحت تعلیم انجمن روانکاوی پاریس، که او در سال ۱۹۳۴ به عضویت آن درآمده بود، و نیز افرادی از انجمن فرانسوی روانکاوی که او در سال ۱۹۵۳ به تشکیل آن کمک کرده بود. بیش از یک قرن از آغاز خوانشهای روانکاوانه از هنر میگذرد…