مهدی نریمانی / مدیر ارشد اجرایی و دکترای مدیریت دانشگاه تهران
برای خیلی از افرادی که در فضای سازمانی فعالیت دارند این سوال اغلب مطرح میشود که چرا افراد چاپلوس نسبت به افراد کارآمد، موقعیتهای رشد و پیشرفت بیشتری دارند. شاید انتظار منطقی این باشد که بر اساس چارچوبهای تصمیم عقلایی، عملکرد وجه غالب تصمیمگیری درباره افراد باشد لیکن میبینیم که در عمل اینگونه نیست.