در اذهان عمومی ما ایرانیان محمدتقی بهار معروف به ملکالشعرا (۱۳۳۰ـ۱۲۶۵ش.) بیشتر در قامت شاعری توانا و محققی چیرهدست جلوه دارد و معرفی شده است. صاحب کتاب سه جلدی «سبکشناسی» که هنوز هم کم و بیش از آن استفاده میشود، مصحح کتاب مولفِ ناشناس «تاریخ سیستان» و نگارنده کتاب تاثیرگذار و گفتمانسازِ «تاریخ مختصر احزاب سیاسی ایران». سراینده منظومههای مشهوری چون «جُغد جنگ»، «دماوندیه» و صدها قصیده، غزل و... اما این همه، «بهار» نیست! بهار از همان مشهد که بود در کنار هنر شاعری که از پدر به ارث بُرده بود،…