از اوایل قرن گذشته تا بحران مالی اخیر، دیدگاه غالب نسبت به ماهیت بانک و چگونگی خلق نقدینگی، رویکرد ضریب فزاینده بوده است که مطابق با این دیدگاه، هر بانک به صورت انفرادی تنها یک واسطهگر وجوه است و نظام بانکی به صورت تجمیعی توانایی خلق پول و اعتبار از محل سپردهها را دارد. به همین جهت، ریچارد ورنر (Richard Werner)، قرن بیستم را قرن از دست رفته اقتصاد (A Lost Century in Economics) مینامد. پس از بحران مالی ۲۰۰۸ آمریکا و با توجه به عدماثرگذاری سیاستهای پولی مرسوم و مقررات کلان احتیاطی…