دنیایاقتصاد: به دنبال رشد معاملات و فعالیتهای اقتصادی در بستر اینترنت، نیاز به وضع قوانینی در این بستر، ضروری به نظر میرسید؛ چرا که امکان به وجود آمدن مشکلاتی مانند جعل هویت وجود داشت.
جعل امضا، از رایجترین مشکلات اسناد کاغذی در سالهای گذشته بود که این مشکل در بستر اینترنت و فعالیتهای آنلاین، خود را به صورت جعل هویت نشان میداد. در سال ۱۳۹۱ بود که امضای دیجیتال در ایران رسما به عنوان یک راهکار تایید اسناد و مدارک دیجیتالی مورد پذیرش قرار گرفت تا این تعاملات دیجیتالی را سر و سامان دهد.