با توجه به رشد قابلدفاع بازار طی سهماه گذشته که نقطه آغاز آن را میتوان از لحاظ زمانی هماهنگ با اعلام نتایج انتخابات ایالاتمتحده و آغاز تغییرات در سیاست ارزی دولت آقای پزشکیان دانست و همچنین افزایش بیش از ۵۰درصدی و بعضا نزدیک دوبرابری قیمت بسیاری از سهام در صنایع مختلف طی این مدت بهویژه در سهام شرکتهای بزرگ، سوالی که در ذهن بسیاری از فعالان بازار و سرمایهگذاران ایجاد میشود این است که آیا بازار همچنان ظرفیت رشد بیشتر را دارد و آیا این پتانسیل توسط ارزشگذاری سهام توجیه و پشتیبانی میشود…
نگاهی به دستاوردهای دانش مالی و علم اقتصاد برای فهم آنچه تحت عنوان عایدی در بازارهای دارایی میشناسیم، کمک میکند تا درکی متفاوت از فراز و فرودهای قیمتی در بورس ایران و چرایی بیتحرکی این بازار طی ماههای اخیر داشته باشیم. پژوهشگرانی که با عمق بیشتری به مطالعه بازار سهام ایران میپردازند، تصویری جالب از امروز و آینده بورس ارائه میدهند. بسیاری از این افراد برمبنای دانش مالی و اقتصادی و دستاوردهای علمی جهانی معتقدند سهمها در بازار بورس ایران بهدرستی ارزشگذاری نمیشوند و همین…
والا صنیعزاده / پژوهشگر دکترای اقتصاد مالی دانشگاه صنعتی شریف
یکی از شاخصهای مهمی که تحلیلگران بنیادی در بازار سهام ایران برای تعیین ارزندگی سهمها مورد استفاده قرار میدهند، نسبت قیمت به عایدی (Price to earnings) یا همان P/E است. این نسبت میتواند بهصورت گذشتهنگر (TTM) (بر مبنای سود محقق شده چهارفصل گذشته) یا آیندهنگر (بر مبنای سود تخمینی در چهار فصل آتی) محاسبه میشود. دیدگاه رایج در بازارهای سهام از جمله ایران درباره P/E مطابق با مدل فد (Fed model) این است که مقدار منصفانه آن برای تعیین ارزش ذاتی بنگاهها عکس نرخ بهره بلندمدت است.