شماره روزنامه ۶۰۱۷
|

آرشیو اخبار :

  • گابریلا لازاریدیس/ جیووانا کامپانی/ آنی بنونیست و دیگران ترجمه: محمدحسین باقی
    کوزمانیچ استدلال می‌کند که در وضعیت یوگسلاوی سابق- که اسلوونی یکی از دولت‌های زاده شده از دل آن است- ما باید میان جنبش‌های ملی‌گرا از «جنبش‌های پوپولیستی وُلکی» تمایز نهیم. کوزمانیچ استدلال می‌کند که این جنبش‌ها کم‌وبیش تحت‌الشعاع جنبش‌های پوپولیستی وُلکی بودند که با یک رهبری خاص ارتباط داشتند مانند «جانیسم» در اسلوونی، «تودمانیسم» در کرواسی و «میلوسوویچیسم» در صربستان به ویژه از دهه ۹۰ به این‌سو. به گفته ریزمان، پوپولیسم دست راستی، آنگاه که طبقه / کاپیتالیسم و دشمن امپریالیست غربی با فروپاشی رژیم نقش کمرنگی یافته بود، در این زمان به فهرست تازه‌ای از دشمنان نیاز داشت.

  • گابریلا لازاریدیس/ جیووانا کامپانی/ آنی بنونیست و دیگران ترجمه: محمدحسین باقی
    در بخش‌های قبلی چند مساله مورد بررسی قرار گرفت؛ ابتدا تعریف تئوریک از پوپولیسم و راست افراطی داده شد. سپس پوپولیسم و راست افراطی در ایتالیا (کاساپوند، فورزا نووا و ...) و فرانسه (به‌طور مشخص جبهه ملی) به تفصیل مورد بررسی قرار گرفتند. در فصل جدید به بررسی پوپولیسم دست راستی در دانمارک با تاکید بر سه مفهوم «مردم»، «ملت» و «رفاه» پرداخته می‌شود.

  • عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی در جلسه اخیر استیضاحش اظهاراتی را بر زبان راند که پیشتر مشابه آنها توسط ‌برخی اصولگرایان مطرح شده و مورد انتقاد قرار گرفته بود.‌
    |

  • وزیر امور خارجه کشورمان در توییتر خود نوشت: آمریکا بیش از نیمی از صادرات تسلیحاتی خود را به منطقه ما سرازیر می کند؛ جالب اینجاست که حقایق بزرگترین دشمن عوامفریبی و پوپولیسم است.
    |

  • میثم هاشم خانی تحلیلگر اقتصادی و مدیر موسسه پژوهشی «حامیان فردا»
    به‌عنوان فردی که در دو انتخابات اخیر به دولت تدبیر و امید رای داده و اطرافیانم را نیز با جان و دل به رای دادن به این دولت تشویق کرده‌ام، بیم دارم که نام آقای روحانی نیز همچون نام احمدی‌نژاد، به‌عنوان رئیس‌جمهوری پوپولیست در تاریخ ایران ثبت شود. به‌عنوان شهروندی که از یک سو نسبت به توسعه پایدار کشورم دغدغه‌ دارم و از سوی دیگر آقای روحانی را دارای دانش و تجربه وسیعی در عرصه سیاست‌گذاری می‌دانم، می‌خواهم از حلول ویروس «پوپولیسم اقتصادی» در سیاست‌گذاری‌های اقتصادی دولت، ابراز نگرانی کنم.

  • عبدالرضا رحمانی‌فضلی، وزیر کشور در گفت‌وگو با روزنامه ایران گفت: اعتراض‌های دی‌ماه در 100 شهر بود، معلوم نبود لیدرها چه کسانی هستند؛ موضوع اعتراض، سیاسی صرف نبود و در 40 شهر به خشونت تبدیل شد. خیلی با سال 88 فرق می‌کرد و از یک جنس نبود. در مواجهه با این اعتراض‌ها نخستین تصمیم ما این بود که مردم به آن نپیوندند. او در بخش دیگری از سخنانش گفت: ما در تحقیقات خود به هیچ‌وجه به این نتیجه نرسیدیم که یک گروه یا معاندین و ضد انقلاب‌ها اعتراض‌ها را از بیرون سازماندهی کرده باشند. همچنین سیدحسن خمینی در گفت‌وگو با روزنامه آرمان گفت: امروز دارای یک طبقه ضعیف اقتصادی هستیم که بزرگ‌تر شده است و مطالباتش سیاسی نیست. این مطالبات غیرسیاسی یا غیرفرهنگی، اگر برآورده نشود، فارغ از یأس و ناامیدی که پدید می‌آورد می‌تواند…

  • گابریلا لازاریدیس/ جیووانا کامپانی/ آنی بنونیست و دیگران ترجمه: محمدحسین باقی
    از زمان برگزاری همه‌پرسی «ابتدا اتریش» از سوی «حزب آزادی اتریش» (FPÖ) در سال ۱۹۹۳، مهاجرت به موضوعی کلیدی در پوپولیسم دست‌راستی اتریش تبدیل شده است. از آن زمان، مهاجرت به منزله کاتالیزوری برای تبدیل حزب به حزبی پوپولیست عمل کرده است.

  • گابریلا لازاریدیس/ جیووانا کامپانی/ آنی بنونیست و دیگران ترجمه: محمدحسین باقی
    به تعبیر کولت گیومن، نژادپرستی رفتاری هر روزه است که گویی در ساختارهای دولتی و نهادی تعبیه شده است. افزون بر این، نژادپرستی از طریق الگوها و اقدامات غیرقابل مناقشه و پذیرفته شده مبنایی استوار برای پوپولیست‌های راست افراطی برای ایجاد «هدف مشترک» و یک گفتمان هژمونیک بر اساس نابرابری (طبیعی) و در نتیجه، طرد فراهم می‌سازد.

  • گابریلا لازاریدیس/ جیووانا کامپانی/ آنی بنونیست و دیگران ترجمه: محمدحسین باقی
    امروزه پوپولیسم دست راستی را باید ابتدا در چشم‌انداز سیاسی این کشور پس از جنگ‌جهانی دوم و سپس در قالب تحولات اجتماعی نولیبرال و سیاسی که از نیمه دهه ۹۰ رخ داده، مشاهده کرد. افزون بر این، متنی دیدن پوپولیسم دست‌راستی در اتریش در نهایت با ظهور «حزب آزادی اتریش» پیوند دارد که از اواخر دهه ۸۰ بر گفتمان پوپولیستی دست‌راستی مسلط بوده است.

  • هزاران تن از معترضان اسپانیایی با راهپیمایی در بارسلون خواستار جدایی استان افسانه‌ای "تبرنیه" از کاتالونیا و ماندن آن به عنوان بخشی از اسپانیا شدند! این معترضان حامی اتحاد با بی‌اهمیت جلوه دادن جنبش استقلال‌طلب کاتالونیا هدف انتقاد قرار گرفتند.
    |

جستجوی پیشرفته