شماره روزنامه ۵۹۹۴
|

آرشیو اخبار : سرمقاله

  • طهماسب مظاهری مهدی حیدری
    وضعیت اقتصادی کشور نیاز به توضیح و تفسیر ندارد و بنابراین یادداشت را بدون مقدمه و ذکر شرایط حاضر آغاز می‌کنیم. حدود 1500 هزار میلیارد تومان سپرده بانکی مردم است که نگران و دستپاچه، دنبال تبدیل آن به دارایی دیگر و حفظ ارزش سرمایه خود هستند. اینکه چه شد که به اینجا رسیدیم و ‌ای کاش فلان تصمیم گرفته نمی‌شد که شرایط طور دیگری رقم می‌خورد را فراموش کنیم.

  • حمید آذرمند
    ظاهرا یکی از بسته‌های حمایتی که در نهادهای زیرمجموعه دولت تهیه شده، با محوریت افزایش حقوق کارمندان دولت است. مساله افزایش حقوق کارمندان در مقطع کنونی از ابعاد مختلف قابل‌بررسی است. ابتدا باید مشخص شود افزایش حقوق کارمندان از چه محلی تامین خواهد شد. آیا دولت قرار است بدون افزایش سقف مخارج خود، از محل صرفه‌جویی در سایر هزینه‌های جاری، اقدام به افزایش حقوق کارمندان کند.

  • رضا خسروشاهی
    در مواجهه با انتخاب‌ها باید رویکرد جامع باشد. بارها تاکید شده اثر عدم همکاری با گروه اقدام مالی و بازگشت به فهرست تحریم‌های آن- حداقل تا آنجا که به نظام مالی بازمی‌گردد- از اثر تحریم‌های آمریکا بیشتر است. این تاثیر به چند دلیل است؛ نخست اینکه استانداردهای گروه اقدام‌مالی را همه کشورها اجرا می‌کنند حال آنکه تحریم‌های آمریکا را همه کشورها به تمام و کمال رعایت نمی‌کنند.

  • دکتر پویا جبل عاملی
    به‌نظر می‌رسد سرعت وقایع اقتصادی کشور بیش از پیش‌بینی‌های رسمی باشد. این اتفاقات به‌خصوص برای مردم دور از مرکز قدرت جغرافیایی و سیاسی، بسی دردآورتر و غیرقابل تحمل‌تر شده است. آن شهروندی که در فلان شهر کوچک؛ فرسنگ‌ها دور از پایتخت است، کجا قادر بوده دسترسی به بازار ارز و طلا و بورس داشته باشد تا بتواند اندکی سرمایه ناچیز خود را حفظ کند؟

  • دکتر سیدعلی مدنی‌زاده
    کشتی برای آرام گرفتن کنار ساحل نیازمند لنگر است. مردم نیز برای انجام امور اقتصادی با آرامش به لنگر ذهنی نیاز دارند. به‌عبارت دیگر، رفتار قیمت‌گذاری اسمی آحاد مردم در بازارهای مختلف مانند بازار ارز، اوراق، کالا، مسکن، خودرو و... نیاز به لنگر اسمی دارد؛ یعنی بتوانند براساس حداقل یک قیمت اسمی برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری کنند. مردم باید باور داشته باشند که دولت خود را نسبت به چه چیزی متعهد می‌داند.

  • رضا خسروی
    این روزها بخش زیادی از مردم سوال می‌کنند چرا سیاست‌گذار اقتصادی برای بهبود اوضاع کاری نمی‌کند؟ چون مخاطب پرسش سیاست‌گذار است، طبیعتا مسوولیت پاسخگویی بر عهده ایشان است. اما اگر سوال کمی تغییر کند آن‌گاه تحلیلگران و کارشناسان نیز صلاحیت پاسخگویی پیدا می‌کنند. از این رو پیشنهاد می‌شود به‌جای پرسش ابتدایی در پی پاسخ این سوال باشیم که در چه فضایی سیاست‌گذار کاری نمی‌تواند انجام دهد؟

  • فرهاد خان‌میرزایی
    دور جدید تحریم‌های آمریکا علیه کشورمان در شرایطی آغاز شده است که طی دو دهه گذشته حداقل در دو مقطع مشخص، انتظارات قابل‌توجهی در آحاد اقتصادی نسبت به بهبود در وضعیت معیشتی ایجاد شد که برای گروه‌های قابل‌توجهی از مردم این انتظارات ما به ازای مشخص و ملموسی پیدا نکرد. مقطع اول سال‌های دهه 80 و پس از افزایش قابل‌توجه قیمت نفت است.

  • سیدشمیم طاهری
    در ماه‌های اخیر بارها در مورد ابرچالش‌هایی که اقتصاد ایران با آنها روبه‌رو است (تنگنای بودجه دولت، مسائل نظام بانکی، بیکاری، مشکلات صندوق‌های بازنشستگی، تنش آبی و مسائل زیست‌محیطی) صحبت شده است. وجه مشترکی میان این ابرچالش‌ها وجود دارد که آنها را به مساله اصلی کشور تبدیل می‌کند. همه این ابرچالش‌ها نتیجه مصرف دارایی‌های غیرپایدار کشور در سال‌ها و دهه‌های گذشته است.

  • حمید آذرمند
    برخی تحلیل‌ها، با شبیه‌سازی شرایط امروز با دهه 60، توصیه‌هایی برای تکرار تجربه‌های آن دوران از قبیل تعیین و تثبیت قیمت‌ها، سهمیه‌بندی، دولتی‌کردن اقتصاد، مداخله مستقیم دولت در تنظیم بازار، توزیع منابع عمومی و امثال آن ارائه می‌کند. اما در شرایط فعلی مجالی برای آزمون و خطا و تکرار اشتباهات و زمینه‌سازی برای رانت و ناکارآیی وجود ندارد و باید با تدبیر و هوشمندی کافی از شرایط دشوار امروز عبور کرد.

  • دکتر حسین توکلیان
    فرض کنید جمشید فردی برجسته به لحاظ علمی باشد که قرار است به‌عنوان عضو هیات علمی در دانشگاهی به مدت 30 سال مشغول به کار شود. وی پس از یک سال کار در این دانشگاه به دلایلی تصمیم می‌گیرد در دانشگاه دیگری مشغول به کار شود.

جستجوی پیشرفته