سوخت‌های زیستی مضر یامفید

مترجم: رفیعه هراتی

صنایع در تلاش برای پیشگیری از بحران قریب‌الوقوع انرژی، منابع گوناگون انرژی جایگزین را بررسی می‌کنند که بتوانند با آن انرژی‌ای تولید کنند که تاثیرات زیست‌محیطی را کاهش دهد. سوخت‌های زیستی موضوع تازه بحث در بخش حمل و نقل شده است که به عنوان جایگزینی برای گازوئیل در پمپ بنزین‌ها مورد استفاده قرار گیرند.

اما برخی از متخصصان هشدار می‌دهند سوخت‌های زیستی ممکن است بیشتر از آنکه مفید باشند، مضر باشند.

سوخت‌های زیستی به دلیل آنکه ۷۵درصد کمتر دی‌اکسید کربن تولید می‌کنند از نظر کارآمدی و از لحاظ محیط‌زیست جایگزین مناسبی به نظر می‌رسند. اما محققان دانشگاه لیدز و ورلدلندتراست اظهار نگرانی کرده‌اند که پرورش محصولاتی که از آنها سوخت زیستی برای تولید سوخت سازگار با محیط‌زیست برای خودروها به‌دست می‌آید ممکن است برای محیط زیست مضرتر از سوخت‌های متداول باشد.

این گروه نگران زمین‌های وسیعی است که در کشورهای در حال توسعه برای کشت محصولاتی مثل نیشکر و روغن زیتون پاکسازی شده‌اند. این محصولات انرژی مصرفی مورد نیاز آمریکا را که بنزین می‌بلعد تامین می‌کنند. این محصولات به سوخت‌های زیستی تبدیل می‌شوند که به ظاهر کمتر از سوخت‌های متداول بخش حمل‌ونقل دی‌اکسیدکربن تولید می‌کنند. دانشمندان دریافته‌اند که سوخت‌های زیستی ۹ برابر بیشتر از بنزین و گازوئیل متداول دی‌اکسیدکربن آزاد می‌کنند زیرا محصولاتی که سوخت‌های زیستی از آنها به‌دست می‌آیند معمولا در زمین‌هایی رشد می‌کنند که سوزانده شده‌‌اند و از جنگل‌های استوایی بازیافت شده‌اند.

یکی از دلایلی که زمین‌ها برای کشت این محصولات جدید پاک‌سازی می‌شود از استفاده کنونی ما از زمین‌ها ناشی می‌شود که به پرورش دام و کشت محصول برای تغذیه دام اختصاص داده شده است و باقی‌مانده اندکی برای محصولاتی که انرژی جایگزینی از آنها به‌دست می‌آیند به جا گذاشته‌اند.

با وجودی که کشورهای غربی برنامه سختگیرانه گیاه‌خواری را گسترش می‌دهند قادر نخواهیم بود تقاضا برای سوخت زیستی را بدون پاکسازی زمین‌های بیشتر برآورده کنیم.

دومینک اسپارکلن از دانشکده زمین و محیط زیست دانشگاه لیدز در مطالعه‌ای مشترک می‌گوید اگر نگران کاهش انتشار کربن هستید، سوخت‌های زیستی راه مناسبی برای این کار نیست.

او می‌گوید: «در حقیقت سوخت‌های زیستی تاثیر نامطلوبی در جای دیگر جهان خواهد گذاشت. میزان کربنی که از پاکسازی جنگل‌ها برای کشت محصولاتی که سوخت‌های زیستی از آنها به دست می‌آیند، آزاد می‌شود بسیار بیشتر از میزانی است که از رشد سوخت زیستی طی یک دوره ۳۰ساله آزاد خواهد شد.»

او همچنین نکته مهمی را در مورد مصرف‌گرایی اخلاقی و به طور کلی مصرف مطرح می‌کند و می‌گوید با استفاده از این نوع سوخت‌ها «چشم را به روی آنچه در جهان رخ می‌دهد می‌بندیم و در واقع مسائل را بدتر می‌کنیم.»

اسپارکلن می‌گوید حفظ جنگل‌ها و علف‌زارهای استوایی موجود و احیای جنگل‌ها و مراتع شیوه بهتری برای نجات سیاره است. هر پیشرفتی باید با کاهش مصرف و توسعه منابع جدید انرژی همراه باشد، واضح است که باید برای سوخت‌های فسیلی در تولید انرژی جایگزینی به کار بریم و بخشی از راه‌حل یافتن شیوه‌های قابل دوام رشد محصولات سوخت‌های زیستی برای بهره‌برداری از انرژی آنها است.این گزارش بر محصولاتی که معمولا در زمین‌هایی رشد می‌کنند که سوزانده می‌شوند و از جنگل‌های استوایی بازیافت می‌شوند، تمرکز می‌کند، اما پیشرفت‌هایی در زمینه دستیابی به سوخت‌های زیستی از منابع انبوه زیستی سلولزی حاصل شده است.

این‌ها بر منابع قابل دوام‌تر متکی هستند. این منابع شامل علفزارهای چندساله و ضایعات گیاهی که هستند با محصولات غذایی در تعارض نیستند این موضوع که توسعه این نوع تکنولوژی تاثیر مثبت بر تخریب جنگل خواهد داشت قابل بحث است اما پیام واضح این گزارش این است که زمانی که برای منابع جهان «ثبات» را دنبال می‌کنیم باید رویکردی کلی نگرانه و وسیع داشته باشیم.