محمدصادق جنان‌صفت

احمد توکلی رییس مرکز پژوهش‌ها و از اعضای شاخص اقتصادی دوره هفتم مجلس قانونگذاری ایران است. او از طرف دیگر به دلیل مناسبات و روابط گسترده‌ای که در جناح اصولگرایان دارد، یک عنصر سیاسی دارای وزن و اثرگذار به حساب می‌آید. این ویژگی‌ها موجب شده است رییس مرکز پژوهش‌های مجلس ایران، اطلاعات دقیق و قابل توجهی از روند تحولات و تغییرات رفتاری تصمیم‌گیران و همچنین روند شاخص‌های اقتصادی در اختیار داشته باشد. توکلی از طرف دیگر یک اقتصاددان با تجربه به حساب می‌آید و تجربه ۱۵ ماه گذشته نشان می‌دهد که رییس مرکز پژوهش‌های مجلس منتقد معتدل طرفدار دولت است.

با توجه به آنچه نگاشته شد، اگر وی درباره تحولات رفتاری و تصمیم‌های اتخاذ شده توسط دولت هشدار می‌دهد و نگران است، دولت باید آن را جدی بگیرد و در کانون توجه قرار دهد و به سادگی از کنار آن عبور نکند. رییس مرکز پژوهش‌های مجلس در ۱۰ روز گذشته در ۲ یادداشت مهم که در «سایت الف» منتشر شده است، ابتدا درباره «جهش تورم» و روز گذشته نیز درباره «خطر افزایش اتکا به نفت» به دولت هشدار داده است.

براساس محاسبات انجام شده توسط احمد توکلی، «بودجه ۱۳۸۵ روی تمام درآمد نفتی تکیه کرده است» و اگر برداشت‌های مصوب مجلس و خواسته‌های دولت محقق شود، مانده حساب ذخیره ارزی در پایان سال ۱۳۸۵ کمتر از مانده این حساب در اول امسال است.

در صورتی که یادآوری‌های برخی اقتصاددانان مستقل از جناح‌های سیاسی را بر هشدارهای رییس مرکز پژوهش‌های مجلس اضافه کنیم و اگر سخنان رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام را که گفته است «متوسط نرخ رشد ۲سال اخیر کمتر از ۵/۶درصد بوده و با متوسط رشد ۸درصد فاصله دارد را نیز در برابر دیدگان قرار دهیم، شرایط خاص را به خوبی احساس خواهیم کرد. رییس جمهوری و اعضای کابینه کاپیتان و ملوانان اصلی هستند که هدایت یک کشتی با ۷۰میلیون جمعیت ایران در اختیار آنها قرار گرفته است. هر اتفاق خوش‌ یا ناخوشی که برای این کشتی رخ دهد شادی یا اندوه آن در یک فاصله زمانی سرانجام همه را متاثر خواهد کرد. این یک نکته بدیهی است که هدایت کشتی با ۷۰میلیون جمعیت در دنیای امروز به کاپیتان و ملوانان شجاع نیاز دارد، اما شجاعت تنها ابزار نیست و باید از سایر ابزارها نیز کمک گرفت.

نهاد دولت اگر به انتقادهای اقتصاددانان مستقل، مردان باتجربه اقتصادی - سیاسی دولت‌های قبلی و کارشناسان بیرون از جریان فکری اصولگرایی با دیده تردید نگاه می‌کند، دست‌کم باید هشدارها و یادآوری‌‌های افرادی مانند احمد توکلی، محمد خوشچهره، حسن سبحانی که اقتصاددانان داخل جریان سیاسی مورد علاقه دولت است را جدی بگیرد. نمی‌توان هر تذکر، یادآوری، انتقاد ارائه راه‌حل را با دیده تردید و ملاحظات سیاسی نگاه کرد.

منتقدان دلسوز ایرانی که جزو هیچ کدام از دسته‌بندی‌‌های سیاسی قرار نمی‌گیرند و حتی جریان‌های سیاسی منتقد دولت برایشان مهم است که ایران عزیز و بزرگ بماند و دردسر برایش درست نشود.