بیشتر فیلمها زیانده هستند!
این صنعت شامل تولید، توزیع و نمایش فیلمها میشود و اثرات مستقیم (مانند درآمد بلیتفروشی و صادرات) و غیرمستقیم (مانند ایجاد شغل، گردشگری و اثر ضریبدار بر صنایع مرتبط) ایجاد میکند. برای نمونههالیوود حدود ۳ الی۴ درصد از تولید ناخالص داخلی آمریکا را تشکیل میدهد (بیش از ۵۰۰میلیارد دلار در سالهای اخیر). این صنعت بیش از ۲میلیون شغل ایجاد میکند و صادرات آن تراز تجاری مثبت ایجاد کرده است.
حتی در دوران رکود، سینما به اقتصاد کمک کرده است. همچنین بخش فیلم، تلویزیون و ویدئو آنلاین در سال ۲۰۲۴ بیش از ۶۱.۲میلیارد دلار (۵۱۴ هزار کرور روپیه) به اقتصاد هند کمک کرد. همچنین سینما میتواند مکانها را به مقصد گردشگری تبدیل کند. مثلا سری هابیت در نیوزیلند تاثیر مثبت قابلتوجهی روی ورود گردشگر و اقتصاد داشت.
با این حال نزدیک به ۸۰ درصد فیلمها زیان مالی ایجاد میکنند و دلیل اصلی آن ساده است. اگر در یک مهمانی باشید و سعی کنید کسی را تحتتاثیر قرار دهید، ترجیح میدهید بگویید: «من فیلم میسازم» یا اینکه «ابزارآلات میسازم»؟
صنعت فیلمسازی بسیار جذاب است و بیشتر کسانی که فیلم تهیه میکنند به صورت خودآگاه یا ناخودآگاه به خاطر جذابیت این صنعت این کار را انجام میدهند. توزیع فیلمها جذابیت بسیار کمتر و سختی بیشتری دارد پس قانون عرضه و تقاضا از همین جا شروع میشود.
به عنوان مثال مازاد عرضه در تولید فیلمهای بلند نزدیک وجود دارد و سالانه نزدیک به ۶۰۰ تا ۷۰۰ فیلم در این دسته اکران میشود؛ درحالیکه فقط حدود ۲۰۰ فیلم اکران مناسب دارند که اصلا امکان بازدهی را فراهم نمیکند چه برسد به اینکه سودده باشد. باقی با امید واهی به دنبال جشنوارهها هستند تا مقداری پول نصیبشان شود.
بسیار شنیده می شود که می گویند محتوا همه چیز است اما محتوا همه چیز نیست. آمارها نشان میدهند که توزیع همه چیز است. با توجه به انبوه فیلمهایی که به دنبال جایگزینهای محدود برای توزیع هستند، هر کسی که توزیع را کنترل میکند، قدرت نفوذ بسیار بیشتری نسبت به انبوه تهیهکنندگان دارد. پیش از این اگر فردی جسارت این را داشت که سعی کند قراردادها را برای دو طرف منصفانه بکند، با برخورد شدید روبهرو میشد. اما اکنون غولهای دیگری هم وارد این صنعت شدهاند که موجب عقبنشینی توزیعکنندگان شدهاند. با گسترش پلتفرمهای پخش فیلم آنلاین حتی بسیاری از استودیوها نیز در مسیر تعطیلی قرار گرفتند.
به علاوه چون توزیع کننده اهرم عرضه و تقاضا را در اختیار دارد میتواند اطمینان داشته باشد که فیلمهای خودش با احتمال زیادی موفق خواهد شد.
بالعکس، بدترین موقعیت برای تهیهکنندههای مستقل فیلم است که فیلم را در قبال کارمزد به توزیعکننده میدهند. بهترین سناریو هم این است که توزیع کننده در قبال کارمزد، بدون هیچ پیش پرداختی فیلم بقیه را اکران کند.
به طور معمول گفته میشود که شرکتهای فیلمسازی از توزیع و پخش فیلم پول در میآورند نه از تولید آن. پس یک روش دیگر برای بیان این واقعیت، این است که بهتر است فیلمهای خودت را توزیع کنی؛ و حتی بهتر این است که توزیعکننده فیلمهای بقیه باشی.
بلاک باسترها
بلاک باسترها بمبهای فروشهالیوود به شمار میروند. موهبت الهی در صنعت فیلمسازی این است که وقتی یک بلاک باستر ساخته میشود میتواند تمام ضررهایی که از بقیه فیلمها حاصل شده را جبران کند.
با این حال مشکل اینجاست که به میزان زیادی سرمایه نیاز است تا به مقدار کافی فیلم بسازی که بتوانی به بلاک باستر دسترسی پیدا کنی. و کمپانیهای کمی هستند که مقاومت مالی کافی را دارند. این عامل به میزان زیادی به نفع شرکتهای فیلمسازی است؛ چون آنها هستند که امکانات اقتصادی این را دارند که در مقابل یک رشته از شکستها تاب آوری داشته باشند.
رشد پلتفرمهای پخش آنلاین دینامیک بلاک باسترها را تغییر داده است زیرا تا الان استریمرها پایان قابلتوجهی به این فیلمها فارغ از محبوبیت آن ندادهاند. بنابراین بلاک باسترها به فیلمهایی تنزل یافتهاند که شجاعت این را دارند که درسالن سینما اکران شوند، و با توجه به افت ۵۰ درصدی حضور در سالن سینما در ۱۰سال گذشته، این ریسک را فقط تهیهکنندگان بزرگ با بودجه زیاد میتوانند متحمل شوند.
برای فیلمهایی که به استریمرها فروخته میشوند بیشترین چیزی که میتوان انتظار داشت این است که بالاتر از هزینه تولید در پیشنهادهای رقابتیشان به فروش بروند. این وضعیت تاثیر عمیقی بر ساخت فیلم میگذارد.
