اما آیا واقعا با همین یک ستاره و چند خرید دیگر، ترکیب نایب قهرمان فصل قبل لیگ تقویت شده است؟ پرونده خریدهای استقلال در تابستان اگر قرار باشد با حضور یکی، دو بازیکن دیگر بسته شود، برآیندی تعجب‌برانگیز خواهد داشت. نخستین چیزی که به ذهن خطور می‌کند، این است که تقویت تیم بر چه معیار و اساسی انجام شده است؟ آبی‌ها فصل گذشته بهترین خط دفاعی لیگ برتر را در اختیار داشتند و سنگربانشان بیشترین کلین‌شیت را ثبت کرده، اما تا این لحظه یک گلر خارجی و سه مدافع جدید به ترکیبشان اضافه کرده‌اند! اما خط حمله بی‌رمقشان که چهارمین رتبه را در کل لیگ داشت، به هیچ عنوان تقویت نشده است.

محمد‌حسین اسلامی با آمار ۴ گل و ۳ پاس گل در کل فصل قبل به تیم آمده و یک وینگر هم در پکیج ابتدای فصل مدیران باشگاه قرار داشته است. اصلا ابهام بعدی همین جاست این دو بازیکن بوسنیایی که باشگاه هیچ اطلاع‌رسانی در خصوصشان انجام نداده، اما تمام ایران می‌دانند با استقلال قرارداد بسته‌اند، از چه کانالی معرفی شده‌اند و چه کسانی در عقد قرارداد با آنها نقش داشته‌اند؟ با حضور این دو، فهرست بازیکنان خارجی تیم پر می‌شود و عملا جایی برای جذب مهاجم خارجی که نکونام درخواست داده، باقی نمی‌ماند. الان صحبت از انتقال قرضی گلر و وینگر بوسنیایی به تیم‌های دیگر است که لیست آبی‌ها خالی شود اما کجای دنیا بازیکنی را خریداری می‌کنند تا همان فصل اول از شرش خلاص شوند؟ پس اگر صحبت از دلالی و گرفتن کمیسیون شد، نباید کسی ناراحت شود؛ به خصوص با وضعیت فعلی ارز! در شرایط فعلی به نظر می‌رسد مدیران و شاید حتی کادرفنی استقلال پشت تنها خرید موفقشان یعنی رامین رضاییان پنهان شده‌اند، چرا که قبل و حالا بعد از جذب وی، خبر خوشی که نشان از هدفمند بودن نقل و انتقالات استقلال داشته باشد، شنیده نشده و نمی‌شود.

 

اخبار مرتبط