ساخت دو فرانکنشتاین جدید
داستان «عروس» در دهه ۱۹۳۰ شیکاگو می‌گذرد و داستان نمادین فرانکنشتاین را دوباره زنده می‌کند. زن جوانی که کشته شده دوباره زنده می‌شود، اما زندگی جدید او خالقانش را غافلگیر می‌کند، زیرا او یک جنبش اجتماعی رادیکال را شعله‌ور می‌کند. این فیلم دومین تلاش جیلنهال در کارگردانی است و پس از فیلم «دختر گمشده» ساخته می‌شود که نتفلیکس سال ۲۰۲۱ آن را به نمایش درآورد. «دختر گمشده» در نود و چهارمین دوره جوایز اسکار ۳ نامزدی کسب کرد که شامل بهترین بازیگر زن برای اولیویا کولمن، بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای جسی باکلی و بهترین فیلم‌نامه اقتباسی بود. «عروس» جیلنهال تنها فیلم فرانکنشتاینی در راه نیست و گی‌یرمو دل‌تورو نیز هم اکنون مشغول فیلم‌برداری فیلم فرانکنشتاین خودش است که ژاکوب الوردی، بازیگر «سالتبرن»، در آن در نقش هیولای نمادین ظاهر می‌شود. هنوز نام فیلم دل تورو اعلام نشده ولی توسط نتفلیکس ساخته می‌شود و اسکار آیزاک، میا گوث، لارس میکلسن، دیوید بردلی، کریستین کانوری، چارلز دنس و کریستوف والتس در آن نقش‌آفرینی می‌کنند.
در فیلم دل تورو اسکار آیزاک قرار است نقش دکتر سپتیموس پرتوریوس را بازی کند؛ پزشکی که یک هیولا را که گمان می‌رفت ۷۰ سال پیش در آتش‌سوزی از بین رفته، پیدا می‌کند. میا گاث هم گفته می‌شود در نقش عروس فرانکنشتاین بازی می‌کند. در‌حالی‌که هنوز تاریخ نمایش فیلم دل تورو اعلام نشده، برادران وارنر قرار است فیلم «عروس» ساخته جیلنهال را ۲ اکتبر ۲۰۲۵ اکران کنند. هیولای فرانکنشتاین یک شخصیت تخیلی است که نخستین بار سال ۱۸۱۸، در رمان «فرانکنشتاین» مری شلی ظاهر شد. این موجود همچنین به عنوان مخلوق فرانکنشتاین، آدم، گرگ یا پرومته مدرن نامیده می‌شود.
در داستان مری شلی، ویکتور فرانکنشتاین در آزمایشگاه خود موجودی را از طریق روشی متشکل از شیمی و کیمیاگری می‌سازد. شلی در این رمان، هیولا را با قد ۲.۴متری، زشت، اما حساس و عاطفی به تصویر می‌کشد. این هیولا تلاش می‌کند در جامعه بشری جا بگیرد اما در جای‌گیری بین انسان‌ها شکست می‌خورد و پس از طرد شدن، به دنبال انتقام از فرانکنشتاین می‌رود. نام هیولای فرانکنشتاین در فرهنگ عامه وارد شده و در اشکال مختلف رسانه‌ای از جمله فیلم‌ها، سریال‌های تلویزیونی و بازی‌های ویدئویی نیز به نمایش درآمده است. معروف‌ترین نسخه، فیلم «فرانکنشتاین» سال ۱۹۳۱ با بازی بوریس کارلوف در نقش هیولاست.
