محرومیت بانوان چینی از حق مالکیت زمین
در این مطلب آمده است: در تپه‌های کشت چای در جنوبِ چین، پیوندهای خونی سبب قدرتمند شدن روستاها می‌شود. بیشتر ساکنین لوچو، روستایی در مناطق کوهستانی پوشیده از کاجِ استان فوجیان، تنها دو نام فامیل دارند. نفوذ خاندان سو، به ویژه، با دیوارهای سفید و ستون های قرمز معبدی با این کتیبه: «عمارت آبا و اجدادی خاندان سو» نشان داده می‌شود. با اینحال اگر این پیوندهای خانوادگی به مکان‌هایی مانند لوچو پیوند خورده‌اند، آن پیوندها هم مشروط هستند. یک زن ممکن است در روستایی که نیاکانش ساخته‌اند به دنیا بیاید و رشد کند؛ اما اگر با مردی از جای دیگری ازدواج کند، طبق رسم و رسوم فرض می‌شود که به عنوان وایجیانو، یا «دختری که با یک غریبه ازدواج کرده»، خانواده و زادگاهش را از دست می‌دهد.
به نوشته اکونومیست، این آداب و رسوم خشن، طی قرن‌ها داستان‌های شخصی دردناکی را پدید آورده‌اند. به نقل از یک ضرب المثل قدیمی بی‌رحمانه، دختری که با یک غریبه ازدواج می‌کند مانند آبی که دور ریخته شده بی‌ارزش است. اما امروزه، مجموع خسارات مالی تحمیل شده به زنانی که با غریبه‌ها ازدواج کرده‌اند در حال افزایش است. بیشتر زمین‌های روستایی به شرکت‌های کشاورزی یا دیگر مشاغل اجاره داده شده‌اند؛ زمانی که مقامات محلی در آنجا ساخت و ساز می‌کنند به بقیهٔ زمین غرامت تعلق می‌گیرد. از دههٔ ۱۹۹۰ چینی‌ها به ساخت ساختمان‌های اشتراکی برای مدیریت دارایی‌های روستا و تقسیم سودها تشویق شده‌اند.
مشروح این گزارش را در اقتصادنیوز با تیتر«سلب حقوق زنان؛ نقطه اشتراک کمونیست‌ها و سنت‌گراهای چینی!» بخوانید.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
