روایت تلخ امین حیایی از ماجرای ساخت یک فیلم/ سیاوش اسعدی خانه‌اش را فروخت اما...

امین حیایی در مورد فیلم «غریزه» و جاماندن آن از جشنواره چهلم فیلم فجر می‌گوید این فیلم پروانه ساخت گرفته بود و همه مجوزها را داشت و در واقع سیاوش اسعدی به همین دلیل خانه خود را فروخت تا هزینه تولید این فیلم را فراهم کند اما در نهایت گفتند نه؛ باید اصلاح شود و به این ترتیب یک سری اصلاحیه به آن وارد کردند.

امین حیایی، بازیگر شناخته‌شده که در چهلمین جشنواره فیلم فجر موفق به دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد برای بازی در فیلم سینمایی «برف آخر» شد در گفت‌وگو با سالنامه «تجربه» از دلایل بازماندن فیلم سینمایی «غریزه» از چهلمین جشنواره فیلم فجر گفت. 

او در پاسخ به این که «چرا «غریزه» سیاوش اسعدی از جشنواره چهلم فیلم فجر باز ماند؟» گفت: «سیاوش اسعدی واقعا برای این فیلم زحمت کشیده است. برای نگارش فیلمنامه آن سال‌ها زمان گذاشته و با اقتباس از داستانی که از پدرش داشته آن را نوشته است. در واقع او با سرمایه شخصی خود این فیلم را ساخت و اکنون چنین وضعیتی برایش پیش آمده است. این فیلم پروانه ساخت گرفته بود و همه مجوزها را داشت؛ در واقع به همین دلیل سیاوش اسعدی خانه خود را فروخت تا هزینه تولید این فیلم فراهم کند. در نهایت فیلم نهایی شد و مسئولان گفتند نه؛ باید اصلاح شود و به این ترتیب یک سری اصلاحیه به آن وارد کردند.»

حیایی در پاسخ به این که «دقیقا مشکل مسئولان با این فیلم چه بود؟ و در نهایت آیا فیلم با انجام اصلاحیه‌ها به اکران می‌رسد؟» توضیح داد: «سیاوش فیلم خود را با تمام وجود ساخته و شخصا نمی‌دانم چه تصمیمی دارد. مطمئنا فیلمی که من دیدم سانسوری متوجه‌اش نیست. شاید مواردی از یک بخش غریزی انسان را در لفافه و پرده‌های پنهانش ببینید ولی باز هم به صورت مستقیم چیزی مطرح نمی‌شود. در واقع تماشاگر عام به هیچ وجه متوجه این موارد نمی‌شود. شاید قشر خیلی خاصی بتواند براساس تعابیری بگوید که منظور این است.» 

او در جواب این که «در واقع منظورتان این است که این مشکلات به خاطر تعابیر شخصی آدم‌هایی است که در مقاطعی مسئول می‌شوند؟» گفت: «منظور من همین است. یعنی در اکران عمومی امکان ندارد چیزی که این دوستان عزیز که این‌قدر موشکافانه در کار داستان فیلم رفتند، به مخاطب منتقل شود. شاید تماشاگر فیلم اصلا متوجه خیلی از موارد نشود. در واقع از زاویه نگاه تماشاگر این برداشت‌ها به وجود نمی‌آید. آن مسئول برای خودش یک تعبیری کرده و آن را منتقل می‌کند و توقع دارد فیلمنامه‌نویس و کارگردان هم که این همه زحمت کشیده و فیلم را ساخته، بیاید و برای نظر اشتباه و سوءتفاهمی که برای او پیش آمده، فیلم خود را قلع و قمع کند. فیلمساز هم زیر بار نمی‌رود و نمی‌داند چه کار کند.»