ماجرای حضور جنجالی سفیر فرانسه در منزل زیباکلام

صادق زیباکلام به انتقادات از حضور سفیر فرانسه در منزلش در یادداشتی نوشت: بعد از پُستِ میهمانی سفیر فرانسه و تصویرِمربوطه، تعدادِ زیادی پیام برایم آمده که آیا آن تصویر حقیقت دارد، جعلی وفتوشاپ نیست؟ برخی ازپیامها جنبه پرسش ندارند و من را متهم به جاسوسی، وطن فروشی، مزدوری بیگانگان و...کرده بودند. من البته به این گونه کامنتها عادت دارم وچیز جدیدی نیست. اما آنچه مایه شگفتی‌ام شد تماس و پیامهای برخی از عزیزان بود که دوستشان دارم و برایم محترم هستند.آنان ناباورانه پرسیده بودند که آیا داستان حقیقت دارد؟

من واقعاً متحیرم و نمیتوانم درک کنم که در دعوت از سفیرِ محترم فرانسه و همسرشان، من مرتکبِ کدام خیانت عظما شده‌ام؟ سالهاست که بسیاری ازسفرایِ کشورهایِ غربی خواهان دیدار با بنده بوده‌اند. بعضاً میامدند به دفترم در دانشگاه، بعضا میبردمشان برای نهار به رستوران صفا میدان انقلاب که با صاحبش آشنا هستم، بعضاً میامدند منزلم وبعضاً هم من به سفارتشان میروم.

بمجرد دریافت تقاضای دیدار،بلافاصله هم نامه کتبی به وزارتخانه‌های اطلاعات و خارجه مینویسم و خودم هم نامه‌هارا با پست سفارشی برایشان ارسال میکنم. آنها هم هرگز گفته‌اند که ملاقات نداشته باش، یا بعدش نپرسیده‌اند که گفتگوها چه بود؟

اوائل میپرسیدم که چرا سفیرانگلستان، سوئد، دانمارک، ژاپن، آلمان یا فرانسه مرا انتخاب کرده‌اند؟ و پاسخ این میبود که بخش مطبوعات سفارت، خلاصه مطالب مطبوعات را برای سفیر روزانه ترجمه میکنند و توجه سفیر یا کاردار اینگونه بمن جلب شده. ممکن هم هست دروغ میگویند وهمانطورکه مقامات انگلستان به کلنل آیرونساید و شاهپور ریپورترفراماسون دستور داده بودند به رضاخان نزدیک شوند، نزدیکی با من هم به همان انگیزه ها صورت میگیرد وخودم خبر ندارم. یکسری هم نوشته بودند که چه زندگی اشرافی.من نمیدانم چه چیزِ اَشرافی درآن تصویر وجود دارد؟

مشکل درجای دیگری است.در فرهنگ غلط و ریاکارانه ارج نهادن به فقر، محرومیت و مستضعف بودن است که بعد ازانقلاب رواج پیدا کرده. فرهنگی که معمولا مسئولین با افتخار تظاهر میکنند که در خانواده‌ایی محروم متولد شده‌اند. من بر عکسِ مسئولین، همواره گفته‌ام که در خانواده‌ایی ثروتمند متولد شده ام. پدرم یکی از بزرگترین واردکنندگان لوازم کامیون ازانگلستان بود و خانواده مادری هم ملاک بودند. نه از این بابت سرم را پایین نگه میدارم و ریاکارانه خودم را به محرومین میچسبانم و نه آنرا مایه افتخار و سربلندی میدانم.