اودی، که نماینده یک اتحادیه کشاورزان فرانسوی به نام Confédération Paysanne است، می‌‌‌گوید که کشاورزان در سراسر قاره اروپا قبلا با شرایط بد ناشی از کاهش درآمد، هزینه‌‌‌های بالا و رقابت ناعادلانه به دلیل واردات ارزان مواجه بودند. اما اکنون، اعلامیه اخیر اتحادیه اروپا در مورد سیاست‌‌‌های سبز سخت‌‌‌گیرانه‌‌‌تر آنها را تهدید می‌کند که اوضاع بدتر از این نیز خواهد شد. اودی می‌‌‌گوید: وضعیت در حال حاضر برای کشاورزان دشوار است، زیرا آنها به دلیل کار بیش از حد به طور کامل تحت فشار قرار دارند و اکنون اتحادیه اروپا می‌‌‌خواهد توافق‌نامه‌‌‌های تجارت آزاد بیشتری امضا کند که این امر رقابتی را ایجاد می‌کند که غلبه بر آن برای کشاورزان غیرممکن است.

پس از هفته‌‌‌ها اعتراض در سراسر این قاره، با تشدید تنش، پایتخت بلژیک در روز پنج‌شنبه شاهد مسدود شدن معابر توسط تراکتورها و سوختن لاستیک‌ها بود، در حالی که کشاورزان آلمان، فرانسه، بلژیک، ایتالیا و یونان به سمت پارلمان اروپا تخم‌مرغ پرتاب کردند، آتش‌‌‌سوزی به راه انداختند و حتی مجسمه جان کوکریل، صنعتگر بریتانیایی قرن نوزدهم را نیز سرنگون کردند.

چرا کشاورزان اتحادیه اروپا معترضند؟

در حال حاضر، بخش کشاورزی ۱۱‌درصد از انتشار گازهای گلخانه‌‌‌ای اتحادیه اروپا را به خود اختصاص می‌دهد که اتحادیه اروپا امیدوار است با اصلاح سیاست‌‌‌های مشترک کشاورزی موجود در این منطقه و ارائه یک یارانه سالانه به ارزش نزدیک به ۶۰ میلیارد دلار، آن را مهار کند. سیاست‌‌‌های جدید، که بخشی از قرارداد سبز اروپاست که هدف آن مقابله این بلوک با تغییرات اقلیمی ‌‌‌تا سال ۲۰۵۰ است، شامل تعهدی برای کشاورزان می‌شود که حداقل ۴‌درصد از زمین‌‌‌های قابل کشت را به فعالیت‌‌‌های غیرمولد اختصاص دهند. آنها همچنین باید تناوب زراعی را اتخاذ کنند و مصرف کود خود را حداقل ۲۰‌درصد کاهش دهند.

اما بسیاری از کشاورزان استدلال می‌کنند که این اقدامات باعث می‌شود صنعت کشاورزی اروپا در برابر واردات کمتر رقابتی شود. نمایندگان اتحادیه کشاورزان به خبرنگاران گفتند که به طور کلی از کنترل بیش از حد و قوانینی که به آنها می‌‌‌گوید چگونه باید کشاورزی کنند، خسته شده‌اند. به گفته اودی که از طرف جمعی از کشاورزان اروپایی با تایم صحبت می‌‌‌کرد، تناقضات عصبانیت کشاورزان را دوچندان کرده است. او می‌‌‌گوید: از یک طرف، از ما خواسته می‌شود که کشاورزی پایدارتری داشته باشیم، که خواسته منصفانه‌‌‌ای است، زیرا می‌‌‌دانیم که بحران آب‌‌‌وهوایی وجود دارد و بر ما تاثیر می‌‌‌گذارد. اما در عین حال از ما خواسته شده که تا حد امکان ارزان‌‌‌تر به تولید خود ادامه دهیم، که ما را در موقعیتی غیرممکن قرار می‌دهد.

اگرچه بسیاری از نارضایتی‌‌‌های کشاورزان در سراسر قاره مشترک است، نگرانی‌های آنها نیز از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. در آلمان، کشاورزان به طرح برلین برای حذف تدریجی معافیت‌‌‌های مالیاتی دیزل کشاورزی برای متعادل کردن بودجه این کشور اعتراض می‌کنند که به گفته آنها منجر به ورشکستگی آنها خواهد شد. در هلند، کشاورزان علیه الزام برای کاهش انتشار نیتروژن شورش کرده‌اند. در فرانسه، اتحادیه‌‌‌های کشاورزان از امتیازات ارائه‌شده توسط دولت امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، قانع نشده‌‌‌اند و برای بهبود دستمزد خود، بوروکراسی کمتر و محافظت بیشتر در برابر رقبای خارجی مبارزه می‌کنند. از طرف دیگر جنگ در اوکراین با ایجاد مشکل در عرضه، اختلال در جریان تجارت و افزایش هزینه‌‌‌های کشاورزان برای انرژی، کود و حمل‌ونقل، در بسیاری ازکشورهای اتحادیه اروپا اوضاع را بدتر کرده است.

دولت‌‌‌ها برای حل این وضعیت چه اقداماتی انجام می‌دهند؟

پس از اعتراضات روز پنج‌شنبه در بروکسل، مکرون برای اجرای اصلاحات کشاورزی، روسای اتحادیه اروپا را احضار کرد و گفت که صنعت کشاورزی اروپا با یک بحران بزرگ مواجه است و باید قوانین خود را «عمیقا» با انجام مکانیزمی ‌‌‌برای تضمین قیمت‌های عادلانه پرداختی به کشاورزان توسط غول‌‌‌های مواد غذایی و سوپرمارکت‌‌‌ها تغییر دهد. گابریل آتال، نخست‌وزیر تازه منتخب فرانسه نیز بسته کمکی به ارزش ۱۶۰ میلیون دلار برای کشاورزان نیازمند فرانسوی را اعلام کرد که پس از آن دو اتحادیه بزرگ کشاورزان گفتند که از اعضای خود خواهند خواست که اعتراضات را متوقف کنند.

اتال ضمن اعلام این اقدامات اظهار کرد: در همه جای اروپا این سوالات مطرح می‌شود که چگونه به تولید بیشتر اما بهتر ادامه دهیم؟ چگونه می‌توانیم به مقابله با تغییرات آب و هوایی ادامه دهیم و چگونه می‌توانیم از رقابت ناعادلانه کشورهای خارجی جلوگیری کنیم؟ این اتفاقات  به دنبال اقدامات تشویقی به ارزش نزدیک به ۴۳۰ میلیون دلار است که چند دولت اروپایی قبلا برای کمک به فرونشاندن خشم کشاورزان اعلام کرده بودند. کمیسیون اروپا کاهش الزامات کشاورزی سبز را پیشنهاد می‌کند و در عین حال یارانه‌‌‌های کشاورزی را مجاز می‌‌‌داند.

اما همان‌طور که رهبران اتحادیه اروپا تلاش می‌کنند تا نیاز به صرفه‌جویی در معیشت کشاورزان را متعادل کنند و در عین حال تاثیر این صنعت بر آب و هوا را کاهش دهند، کشاورزانی مانند اودی می‌‌‌گویند که هنوز عصبانی هستند و متحدتر از گذشته به اعتراضات خود ادامه خواهند داد. او می‌‌‌گوید: تقاضای اصلی ما این است یک قانون اروپایی وضع شود که تضمین کند قیمتی که تعیین می‌شود، هزینه‌‌‌های تولید، از جمله درآمد را پوشش می‌دهد.