«دنیای‌اقتصاد» عملکرد یکی از شرکت‌های تولیدکننده شمش فولادی را بررسی می‌کند
کاهش حاشیه سود «فسازان» زیر سایه رکود
شرکت غلتک‌سازان سپاهان، یکی از تولیدکنندگان بزرگ شمش فولاد و قطعات فولادی است که با بهره‌برداری از طرح‌های جدید در راستای افزایش تولید قدم برداشته و با بهره‌گیری از کوره‌های القایی موجب افزایش بهره‌وری و کاهش بهای تولید شده است. اما این شرکت نیز از کاهش قیمت‌های جهانی در امان نبوده و عدم‌بهبود قیمت‌ها به نفع تولیدکنندگان و وجود شرایط تورمی در کشور می‌تواند موجب کاهش حاشیه سود آن در سال‌های آینده شود. پیش‌بینی تحلیلگر «دنیای‌اقتصاد» نشان می‌دهد که در صورت تداوم وضعیت فعلی و سرکوب نرخ ارز نیمایی، حاشیه سود این شرکت در سال‌های آینده با چالش‌هایی روبه‌رو خواهد شد.
شرکت غلتک‌سازان سپاهان در تاریخ ۲۵/ ۱۰/ ۱۳۸۵ به صورت سهامی خاص تاسیس شد و در اداره ثبت استان اصفهان به ثبت رسید. این شرکت در آبان ۱۳۹۷ از سهامی خاص به سهامی عام تبدیل و در دی‌ماه همان سال در بورس اوراق بهادار تهران پذیرفته شد. موضوع فعالیت شرکت غلتک‌سازان سپاهان مطابق اساسنامه، تولید انواع شمش‌های فولادی به روش ریخته‌گری مداوم و تک‌باره‌ای و تولید انواع قطعات صنعتی است. این قطعات براساس سفارش مشتری به گروه پاتیل، کوکیل قطعات ریخته‌گری چدنی و فولادی تقسیم می‌شوند. این شرکت با ۱۰میلیون تومان سرمایه، فعالیت خود را آغاز کرد و طی پنج‌مرحله افزایش سرمایه از محل مطالبات حال‌شده سهامداران سرمایه خود را در سال ۱۳۹۴ به ۳۷میلیارد و ۵۰۰میلیون تومان رساند. پس از آن در سال ۱۳۹۸ سرمایه خود را از محل سود انباشته به ۶۰میلیارد تومان افزایش داد. آخرین افزایش سرمایه شرکت غلتک‌سازان سپاهان در سال ۱۴۰۱ و از محل سود انباشته و آورده نقدی بوده و سرمایه این شرکت به ۳۰۰میلیارد تومان افزایش یافته است. سهامدار عمده غلتک‌سازان سپاهان، شرکت تولیدی چدن‌سازان است که نماینده حقوقی این شرکت به‌عنوان رئیس هیات‌مدیره انتخاب شده و عضو غیر‌موظف هیات‌مدیره این شرکت است.
مزیت‌های رقابتی
یکی از مزیت‌های شرکت غلتک‌سازان سپاهان نسبت به رقبای خود، استفاده از آهن اسفنجی به عنوان ماده اولیه است. تولید فولاد از آهن اسفنجی به کوره‌های قوس الکتریکی نیاز دارد که با تلاش شرکت در جهت تغییر تکنولوژی و دانش داخلی شرکت، این امکان فراهم شده است تا به‌جای استفاده از قراضه، آهن اسفنجی به‌عنوان ماده اولیه برای تولید فولاد در کوره‌های القایی مورد استفاده قرارگیرد. همچنین از آنجا که قیمت آهن اسفنجی از قراضه پایین‌تر است و صرفه اقتصادی بالاتری برای خرید دارد، این امر می‌تواند موجب افزایش حاشیه سود شرکت غلتک‌سازان سپاهان شود. یکی از مزیت‌هایی که استفاده از کوره القایی برای این شرکت و صنعت غلتک‌سازی ایجاد می‌کند، این است که در این نوع کوره‌ها نیازی به استفاده از الکترود گرافیتی نیست. قیمت این الکترود‌ها در سال‌های اخیر افزایش قابل‌توجهی داشته و در صورت استفاده از این الکترود‌ها بهای تمام‌شده این شرکت به‌شدت افزایش می‌یابد. الکترودهای گرافیتی در ایران مصرف نظامی و هسته‌ای هم دارند؛ از این رو استفاده از این الکترود‌ها و واردات آنها به کشور با محدودیت‌هایی همراه است. این شرکت‌ها تاکنون در خصوص تامین انرژی با مشکلات زیادی مواجه نشده‌اند؛ اما در سال‌های اخیر و با توجه به محدودیت‌هایی که روی مصرف برق اعمال شده است، چالش‌هایی نیز برای شرکت به وجود آمده است و قطعا تولید محصولات را در این شرکت با نوسان‌هایی همراه خواهد کرد.
یکی دیگر از مزیت‌هایی که همواره متوجه این صنعت و گروه است، انعطاف‌پذیری بالا در بازارهای هدف است و با توجه به متنوع‌بودن محصولات و سفارش‌های مشتریان همواره فرصت‌های جدیدی برای فروش در بازارهای گوناگون وجود خواهد داشت.
برنامه شرکت برای افزایش تولید
دو دستگاه کوره ۱۵تن جدید از شهریورماه سال ۱۴۰۰ در مدار تولید این شرکت قرار گرفتند که این امر موجب شد تولید روزانه «فسازان» ۱۷۰تن افزایش یابد. همچنین این شرکت درصدد است دو دستگاه کوره ۱۵تن دیگر را تا پایان شهریورماه سال‌جاری، در خط تولید قرار دهد. از این رو پیش‌بینی می‌شود تولید در سال ۱۴۰۱ به ۲۴۶هزار تن برسد. با مفروضات فوق و با توجه به افزایش ظرفیت تولید، احتمالا تولید ماهانه شمش فولاد، به ۲۲هزار تن برسد که می‌تواند مجموع تولید این محصول در سال ۱۴۰۱ را به ۲۶۴هزار تن افزایش دهد.
پیش‌بینی میزان فروش
«فسازان» در سال‌های اخیر، شمش فولادی تولیدشده و قطعات سفارشی را هم در داخل و هم در خارج از مرز‌های کشور به فروش رسانده است. اما با تغییر رویکرد این شرکت از سال ۹۹، فروش قطعات سفارشی فقط به داخل کشور صورت گرفته و صادرات آن متوقف شده است.
در سال ۱۳۹۷ این شرکت حدود ۹۶درصد شمش فولاد را در داخل کشور به فروش رساند و سهم اندکی نیز نصیب مشتریان خارجی شد. اما رویکرد شرکت در خصوص صادرات در این سال‌ها به کلی تغییر کرده است؛ به طوری که عمده شمش فولادی قابل فروش در این شرکت به خارج از کشور صادر می‌شود. شرکت نیز پیش‌بینی کرده است که در سال‌های آتی حدود ۷۱درصد فروش شمش فولاد به طور صادراتی صورت پذیرد. با توجه به روند صعودی فروش صادراتی و کاهش سهم فروش داخلی در سبد فروش شرکت، فرض مورد نظر شرکت مورد قبول بوده و در پیش‌بینی میزان فروش در سال‌های آینده می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. در نتیجه، میزان فروش داخلی شمش فولاد در پایان سال ۱۴۰۱، به ۷۶هزار تن و فروش صادراتی آن به ۱۶۰هزار تن خواهد رسید. همچنین انتظار می‌رود، در سال ۱۴۰۲ میزان فروش داخلی شمش ۷۷هزار تن و فروش صادراتی آن ۱۸۷هزار تن باشد. همچنین فروش قطعات، در پایان سال‌های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲، به طور میانگین حدود ۵هزار تن خواهد بود.
پیش‌بینی نرخ‌های جهانی شمش فولاد و سایر محصولات
با افت بازارهای جهانی و کاهش تقاضای کل در اقتصاد جهانی، قیمت دارایی‌های پایه رو به کاهش گذاشته است. شمش فولادی نیز یکی از دارایی‌هایی است که از فضای رکودی این روزها در امان نبوده و با روند کاهشی قیمت این دارایی‌ها همراه بوده است.
میانگین نرخ شمش صادراتی سال ۱۳۹۷ حدود ۲۱۳دلار به ازای هر تن بوده و در سال ۱۳۹۸ به ۳۵۴دلار به ازای هر تن افزایش یافته است. در سال ۹۹ نیز، نرخ متوسط شمش به ۴۳۶دلار به ازای هر تن و در نهایت در سال ۱۴۰۰ به ۴۹۹دلار به ازای هر تن رسید. میانگین نرخ بهار امسال نیز ۵۰۹دلار به ازای هر تن بوده است. پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که میانگین نرخ شمش فولاد در سه‌فصل پایانی سال ۱۴۰۱، به ۵۸۰دلار به ازای هر تن برسد. همچنین میانگین نرخ این محصول در سال ۱۴۰۲ حدود ۶۰۰دلار به ازای هر تن خواهد بود. نرخ شمش داخلی در سال‌های اخیر، معمولا با اختلاف بسیار اندکی پایین‌تر از نرخ‌های جهانی شمش فولاد بوده است. بنابراین برای سال‌های آینده نیز نرخ شمش داخلی ۹۶درصد نرخ جهانی شمش خواهد بود.
نرخ دلار نیمایی برای ادامه سال به طور میانگین ۲۷هزار تومان و برای سال ۱۴۰۲، حدود ۳۲هزار تومان در نظر گرفته شده است.
نرخ قطعات تولیدشده در این شرکت به طور میانگین برای ادامه سال‌جاری، هزار و ۶۰۰دلار به ازای هر تن و برای سال ۱۴۰۲، حدود ۲هزار دلار به ازای هر تن خواهد بود.
با توجه به مفروضات ذکرشده و نرخ‌ها و قیمت‌هایی که برای محصولات و نرخ دلار داخلی در نظر گرفته شد، درآمد حاصل از فروش شمش داخلی «فسازان» تا پایان سال ۱۴۰۱، به هزار و ۱۷۳میلیارد تومان و در سال ۱۴۰۲، به هزار و ۴۰۰میلیارد تومان افزایش خواهد یافت. همچنین درآمد حاصل از فروش صادراتی شمش فولاد در انتهای سال ۱۴۰۱، ۲هزار و ۵۰۰میلیارد تومان و در سال ۱۴۰۲، ۳هزار و ۵۰۰میلیارد تومان خواهد بود. در نهایت مجموع درآمد عملیاتی شرکت در پایان سال ۱۴۰۱، ۳هزار و ۹۰۰میلیارد تومان و در پایان سال ۱۴۰۲، حدود ۵هزار و ۳۰۰ میلیارد تومان خواهد بود.
بهای تمام‌شده و اجزای آن
عمده مواد اولیه شرکت غلتک‌سازان سپاهان را آهن اسفنجی و آهن‌آلات ذوبی تشکیل می‌دهد که با در نظر گرفتن نرخ مصرف برای هر یک از مواد اولیه، امکان پیش‌بینی میزان مصرف فراهم خواهد شد. پیش‌بینی می‌شود در پایان سال ۱۴۰۱ مصرف آهن اسفنجی به ۱۶۶هزار تن و در پایان سال ۱۴۰۲ این رقم به ۱۷۰هزار تن برسد. همچنین مصرف آهن‌آلات ذوبی در پایان سال ۱۴۰۱، به ۱۰۶هزار تن و تا پایان سال ۱۴۰۲، به ۱۱۹هزار تن خواهد رسید.
نرخ‌گذاری آهن اسفنجی برحسب نرخ داخلی شمش فولاد بوده و حدود ۵/ ۶۷درصد نرخ این محصول را تشکیل می‌دهد. از آنجا که نرخ داخلی را ۹۶درصد نرخ‌های جهانی فولاد در نظر گرفتیم، نرخ داخلی شمش فولاد برای سال ۱۴۰۱، ۱۵میلیون تومان به‌ازای هر تن و در سال ۱۴۰۲، نرخ این محصول ۱۸میلیون و ۴۰۰هزار تومان تعیین شده است. بنابراین نرخ آهن اسفنجی، در فصول باقی‌مانده از سال‌جاری، ۱۰میلیون تومان به ازای هر تن و در سال ۱۴۰۲، به طور متوسط حدود ۱۲میلیون و ۴۰۰هزار تومان به ازای هر تن خواهد بود.
در نهایت شرکت تا پایان سال ۱۴۰۱، هزار و ۶۰۰میلیارد تومان و تا پایان سال ۱۴۰۲، ۲هزار و ۱۰۰میلیارد تومان آهن اسفنجی مصرف خواهد کرد. همچنین مصرف آهن‌آلات ذوبی در غلتک‌سازی سپاهان، در سال ۱۴۰۱، به هزار و ۱۰۰میلیارد تومان و در سال ۱۴۰۲، به هزار و ۶۰۰ میلیارد تومان افزایش خواهد یافت.
اغلب هزینه‌های سربار را اقلام مصرفی حمل‌ونقل و... تشکیل می‌دهد که عموم این هزینه‌ها همگام با افزایش عمومی سطح قیمت‌ها تعدیل می‌شوند. هزینه حقوق و دستمزد نیز با افزایش نرخ مصوب در وزارت کار افزایش خواهد یافت.
