هند، ژاپن و روسیه نیز با اختلاف زیاد نسبت به چین در رده‌های بعدی قرار دارند. ایران هم با 29میلیون تن تولید فولاد در جایگاه دهم دنیا قرار دارد.

چین بزرگ‌ترین کشور واردکننده فولاد در جهان محسوب می‌شود. دولت چین ۲۸آوریل اقداماتی را برای افزایش موانع صادرات و همچنین کاهش تعرفه‌های وارداتی، افزایش فشار بر تولیدکنندگان فولاد برای کاهش تولید و کمک به تحقق اهداف تغییر آب‌وهوایی مدنظر رئیس‌جمهور اعلام کرد. با توجه به این موضوع اول ماه مه دولت این کشور توانست تعرفه‌های واردات فولادخام، آهن‌خام، قراضه و دیگر کالاهای فولادی را به صفر برساند. این اقدامات با هدف کمترشدن تعرفه‌های واردات که به‌دنبال آن افزایش واردات فولاد شکل می‌گیرد و در ادامه برای حمایت از تولیدکنندگان داخلی جهت کاهش تولید فولاد خام و هدایت صنعت در راستای کاهش مصرف انرژی و فشار بر ارتقای صنعتی و توسعه با کیفیت بالا در واحدهای فولادی این کشور صورت گرفته است.

در میان 10شرکت بزرگ تولیدکننده فولاد، هفت شرکت متعلق به کشور چین هستند. در این بین نامی از شرکت‌های هندی و روسی دیده نمی‌شود. در این دو کشور بزرگ تولیدکننده فولاد، تعداد زیادی کارخانه با مقیاس کوچک فعال هستند. براساس آمارنامه انجمن جهانی فولاد، رشد تولید فولاد ایران در سال ۲۰۲۰ پس از ازبکستان و مولداوی (که تولید ناچیزی دارند)، جایگاه سوم جهانی را از آن خود کرد. مجموع تولید شمش فولاد ایران در سال۲۰۲۰ به بیش از ۲۹‌میلیون تن رسید. ایران در سال‌های اخیر جایگاه دهمین فولادساز جهان و نخستین تولیدکننده منطقه خاورمیانه را به خود اختصاص داده است.

درجه توسعه اقتصادی هر کشور، رابطه مستقیمی با مصرف فولاد دارد و مصرف فولاد یکی از شاخص‌های مهم توسعه اقتصادی برای کشورهای در حال رشد است. در مراحل اولیه رشد و جهش اقتصادی، نرخ رشد مصرف فولاد به‌شدت افزایش می‌یابد و پس از یک دوره ثبات نسبی، با فرارسیدن بلوغ اقتصادی به‌تدریج مصرف فولاد کاهش می‌یابد.

براساس گزارش‌ها سرانه مصرف فولاد در کشورهای اروپایی و توسعه یافته نسبت به سایر مناطق بیشتر است.

سرانه مصرف خاورمیانه بالاتر از میانگین جهانی است که این امر به‌دلیل سرانه مصرف بالای کشورهایی مانند عربستان، امارات، قطر و ترکیه است.

مصرف سرانه فولاد در ایران از میانگین جهانی کمتر است، به‌طوری‌که در سال2020 حدود 205کیلوگرم برای هر نفر بود.

 مفروضات

نرخ بیلت با توجه به اطلاعات موجود در چهارماه ابتدایی سال به‌طور میانگین 600دلار برای حوزه  cis فرض شده و برای سال‌های بعد با توجه به پیش‌بینی‌های منابع معتبر لحاظ شده است.هر کارخانه فولاد برای رسیدن به ظرفیت کامل عموما به سه تا پنج سال زمان نیاز دارد؛ بنابراین با توجه به بهره‌برداری از طرح جدید بیلت شرکت کاوه در مهرماه سال گذشته برای سال جاری 50درصد و برای سال‌های آتی 80درصد ظرفیت طرح توسعه جدید فرض شده است.  «سال گذشته 16درصد از طرح جدید مورد استفاده قرار گرفت.»

در سال‌های گذشته بیش از 70درصد فروش این شرکت صادراتی بوده است. بنا به اظهارات مدیرعامل شرکت کاوه با بهره‌برداری از طرح‌های جدید مشتری خارجی تمایل کمتری به محصول طرح جدید خواهد داشت و در سال اول بهره‌برداری باید در داخل کشور مراحل تست و گذار انجام شود؛ بنابراین به فروش داخلی در تحلیل فوق وزن بیشتری داده شده است.

در سال‌های گذشته روند فروش دلاری شرکت به‌طور متوسط حدود 400میلیون دلار بوده است. اما با بهره‌برداری از طرح جدید و راندمان 80درصدی فروش دلاری به بیش از یک میلیارد دلار خواهد رسید که نشان می‌دهد سال جاری در شروع روند صعودی افزایش فروش دلاری است.

ظرفیت اسمی تولید آهن اسفنجی 85/ 1میلیون تن است. سال‌های قبل آهن اسفنجی مازاد به فروش می‌رسید، اما از سال قبل و با بهره‌برداری 80درصدی طرح جدید نیاز به خرید 800هزار تن اسفنجی دارد که عمده آن از گل‌گهر تامین می‌شود.

برای سال جاری فروش شرکت حدود 20هزار میلیارد تومان برآورد می‌شود. سال قبل شرکت 13هزار میلیارد فروش داشته که این افزایش عمدتا ناشی از افزایش میانگین نرخ دلاری محصولات و همچنین استفاده 50درصدی از طرح جدید

 است. براساس اطلاعات ماهانه سه‌ماه بهار فروش و سود شرکت‌های این گروه، محاسبه و نسبت‌های فوق برحسب پیش‌بینی‌های موجود لحاظ شده است. شرکت کاوه در میان شرکت‌های تولیدکننده شمش در متغیرهای P/ S و P/ E از وضعیت مطلوب‌تری برخوردار است و پس از آن، فخوز وضعیت

خوبی دارد. تحلیل حساسیت سودآوری کاوه با دو متغیر نرخ دلار سامانه نیما و شمش بیلت  CISبرآورد شده است:

10درصد تغییر در نرخ بیلت عامل تغییر 22درصدی سود خواهد بود. بنابراین این شرکت حساسیت بسیار زیادی به نرخ شمش دارد.

* جداول مربوطه درستون سمت راست کار شده‌است