بی‌دستاوردترین بازی تیم ملی
هیچِ هیچِ هیچ!
از همه اینها که بگذریم، بزرگ‌ترین «هیچ» این بازی برای فوتبال ملی ایران، عدم استفاده از جوانان بود. در شرایطی که این یک دیدار تشریفاتی بود و از نظر نتیجه هیچ اهمیتی نداشت، تیم ایران با ترکیبی بسیار پیر وارد این بازی شد؛ ارنج اولیه‌ای که میانگین سنی ۲۹.۷ سال را نشان می‌داد. راستش این است که در فاصله ۳ سال تا جام‌جهانی بعدی، الان بهترین فرصت برای جوان‌گرایی در همه تیم‌های دنیاست، با این حال تیم ملی ایران کوچک‌ترین اقبالی به این ماجرا نشان نمی‌دهد. بدون تعارف با توجه به ۴۸ تیمی شدن مسابقات جام‌جهانی از این دوره، حتی مرحله بعدی مسابقات انتخابی هم اهمیت چندانی ندارد. وقتی هشت‌ونیم تیم از آسیا راهی جام‌جهانی می‌شوند، تیم ملی چشم‌بسته باید این مسیر را پشت سر بگذارد. بنابراین جا داشت که جوان‌گرایی به صورت جدی و حتی رادیکال صورت بگیرد تا آینده تیم ملی ساخته شود، اما گویا فقط نگران «حال» هستند، همین و تمام!
پی‌نوشت: برای پی بردن به عمق فاجعه، فقط کافی است بدانید تیم فوتبال قطر، قهرمان آسیا در آخرین بازی این مرحله در حالی ۲بریک هندوستان را شکست داد که میانگین سنی بازیکنان اصلی این تیم ۲۲.۱ بود؛ هفت سال و شش ماه جوان‌تر از تیم ایران!
