رقابتی که در ۱۶ سالگی تمام شد
این عصر به سر آمد
زمانی بود کاکا بابت اینکه در شروع عصر دو اعجوبه تاریخ فوتبال در سال ۲۰۰۷ توانست توپ طلا را برنده شود، مورد تحسین قرار میگرفت. به هرحال برای ۱۰ سال متوالی، برنده عنوان بهترین بازیکن دنیای فوتبال یا مسی بود یا رونالدو. تا اینکه این تابو در سال ۲۰۱۸ و توسط لوکا مودریچ شکست، اما مسی اجازه نداد این روند قطع شود تا آنکه سال ۲۰۲۲ هم سال کریم بنزما بود. حالا هم مسی میتواند بخت نخست توپ طلای ۲۰۲۳ باشد، اما خروج وی از سطح نخست فوتبال اروپا پارامتر مهمی است که اعطای این عنوان برای هشتمین بار را به تعویق بیندازد. به خصوص که خودش هم چندی پیش رسما گفت که به هرچیزی که در دنیای فوتبال میخواست، رسیده و حتی توپ طلا هم برایش مهم نیست؛ این یعنی اگر حتی طرفداران من و آمار و ارقام هم توپ طلای فرانس فوتبال را حقم بدانند، خودم نمیخواهم!
به این ترتیب حالا نوبت به جوانانی مثل ارلینگ هالند، کیلیان امباپه، وینیسیوس جونیور و سایرین رسیده که خودشان را به عنوان ستارگان نسل آینده فوتبال معرفی کنند. هرچند این اسامی و دیگران که این روزها مشغول درخشش در سطح اول فوتبال دنیا هستند هم بازیکنان بزرگی محسوب میشوند، اما احتمالا اگر آنها هم دو دهه قبل بازی میکردند، احتمالا برابر مسی و رونالدو حرفی برای گفتن نداشتند. بیش از ۱۶ سال تمام رکوردهای فردی، جایزههای بسیار زیاد تیمی و عناوین مختلف برای این دو بازیکن بود و خیلی از آنها بعید به نظر میرسد حتی در آینده هم قابل دسترسی باشند. پس غمانگیز است که عمر گران طوری گذر کرد که حتی عصر این دو هم که زمانی تصور به پایان رسیدن آن وجود نداشت، سر آمده است.