چه پیشنهاد، چه دستور
یعنی راه دادن زنان، اینقدر سخت است؟
این یک دستور است و پیگیریهای اینفانتینو، رئیس فیفا قبل از همهگیری کرونا هم همین برداشت را به ذهن متبادر میکند. با این همه، اصلا بیایید تصور کنیم دستوری داده نشده و به قول سجادی موضوع در حد همان «پیشنهاد» است؛ خب چرا به این پیشنهاد گوش نمیدهید و این همه حاشیه و تنش را جمع نمیکنید؟ بالاخره که یک روز باید این اتفاق رخ بدهد و حالا فهمیدهایم که زمان خریدن هم سود چندانی ندارد؛ بنابراین وقتش است در این مسیر حرکت کنیم. عموم مردم و اهالی فوتبال هم مدام سوال میکنند چرا زنان باید در سینما، تئاتر، موزه و... کنار مردان حضور داشته باشند، اما این امکان در ورزشگاهها فراهم نیست؟ خب جواب دادن به این سوال سخت است، بنابراین چه بهتر که به تدریج به سمت حل موانع برویم و هر روز هم با رسیدن یک نامه خارجی، تن و بدنمان نلرزد. حقیقتا شأن کشور ما و مردم ما این نیست که هر روز مشغول «پیچاندن» نهادهای خارجی باشیم، چرا که نمیخواهیم حق طبیعی گروهی از شهروندانمان را به آنها بدهیم. بالاخره فردا این موضوع به پیششرط حیاتی فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا برای میزبانیهای بینالمللی تبدیل خواهد شد و در این صورت کل فوتبال ما متضرر میشود. پس چه بهتر که همین حالا خودمان را مکلف کنیم شرایط را برای حضور گروهی از بانوان فراهم بیاوریم؛ شاید بساط این فحشوفضیحتها هم جمع شد.