به گزارش بخش ترجمه شرکت‌ها، به نقل از ماینینگ ویکلی، مردم این کشور روز یکشنبه برای رای دادن به رئیس‌جمهور و پارلمان به پای صندوق‌های رای رفتند و نظرسنجی‌های قبل از انتخابات نشان می‌داد که ووچیچ احتمالا یک دوره پنج ساله دیگر، عنوان رئیس جمهور صربستان را کسب خواهد کرد و حزب SNS نیز اکثریت آرا را به دست خواهد آورد.

کاپوسین می، تحلیلگر اروپایی از شرکت مشاوره در زمینه ریسک و استراتژی تجاری Maplecroft گفت، پیروزی حزب صرب پیشرو احتمالا ضربه‌ای به جنبش زیست محیطی در حال شکوفایی در صربستان که از سپتامبر ۲۰۲۱ آغاز شده است، وارد می‌آورد. می ‌در ادامه افزود: در طول پنج ماه گذشته، گروه‌های سبز مانند Ecological Uprising و Kreni Promeni از پروژه‌های معدنی برجسته در منطقه به ویژه پروژه لیتیوم جادار ریوتینتو به عنوان نقاط تجمع اعتراضی برای اهداف خود استفاده کرده‌اند. اعتراضات زمانی شدت گرفت که دولت تلاش کرد قوانین مربوط به رفراندوم و سلب مالکیت را در نوامبر ۲۰۲۱ اصلاح کند، که فعالان آن را هموار کردن راه برای ورود معدنچیان خارجی به کشور می‌دانستند. هزاران نفر از مردم بلگراد و دیگر شهرهای صربستان برای ساعت‌ها راه‌ها و پل‌های اصلی را در اعتراضات ضد دولتی مسدود کردند و دو قانون جدید را هدف قرار دادند که به گفته کارشناسان محیط‌زیست، به شرکت‌های خارجی اجازه می‌دهد از منابع محلی صربستان به راحتی بهره‌مند شوند.  کارشناس Maplecroft خاطرنشان کرد: این اتفاق به اعتراضات زیست‌محیطی یک عنصر ضد‌دولتی بخشید و ثابت کرد که می‌تواند یک نیروی متحدکننده تاریخی برای مخالفان سیاسی از‌هم‌پاشیده در صربستان باشد. کاپوسین می ‌براین باور است که آخرین امتیازات بلگراد، از جمله برداشتن جریمه پروژه معدنی جادار و بدون تغییر ماندن قوانین سلب مالکیت، بخشی از یک استراتژی سیاسی برای کسب پیروزی این حزب در انتخابات ۳ آوریل بوده است. او می‌گوید: ما انتظار داریم حزب SNS پس از انتخاب مجدد، موضع حمایتی خود را از این معدن حفظ کند که این امر می‌تواند به منزله دریافت مجدد مجوز برای ریوتینتو باشد. این واقعیت که دولت تا‌کنون از اعمال ممنوعیت بالقوه استخراج لیتیوم در صربستان خودداری کرده است، در راستای این سیاست است.

«می» ‌اشاره کرد که اگرچه بعید است، اما این احتمال وجود دارد که حزب صرب پیشرو دوباره مجوزهای جادار را صادر کند و افزود مردم محلی گزارش داده‌اند که ریوتینتو به خرید زمین در منطقه غرب صربستان، که سرشار از جاداریت است، ادامه می‌دهد. این ماده معدنی جدید حاوی لیتیوم و بور توسط زمین‌شناسان ریو در سال ۲۰۰۴ کشف شد. زمین‌شناسان اکتشافی از بخش استخراج ریو این کانی را به صورت گره‌های گرد کوچک در هسته مته حفاری کشف کردند و نتوانستند آن را با کانی‌های شناخته شده قبلی مطابقت دهند. جاداریت به عنوان یک ماده معدنی جدید پس از آزمایش دانشمندان در موزه تاریخ طبیعی لندن و شورای تحقیقات ملی کانادا روی آن تایید شد.منتقدان ووچیچ می‌گویند محبوبیت وی به دلیل سبک حکومت استبدادی او است که شامل کنترل قاطعانه رسانه‌ها و مزایایی مانند استخدام در شرکت‌های دولتی است که به گفته آنها برای حامیان وی محفوظ است. تحلیلگر Maplecroft معتقد است اگر ووچیچ مجوز ریو را برای پروژه جادار مجددا صادر کند، ممکن است شهرت حاکمیت صربستان تحت تاثیر قرار گیرد. او پیش‌بینی می‌کند که چنین اقدامی، بعید است موج جدیدی از اعتراضات را به همراه داشته باشد.

جاه‌طلبی‌های باتری

ریوتینتو تا ژانویه امسال ۴۵۰ میلیون دلار روی مطالعات پیش‌امکان‌سنجی و سایر مطالعات برای جادار سرمایه‌گذاری کرده بود. این کشور همچنین سال‌ها صرف توسعه فناوری برای استخراج اقتصادی لیتیوم از جاداریت کرده است و حتی سال گذشته یک کارخانه آزمایشی فرآوری لیتیوم را در چهار کانتینر حمل و نقل ۴۰ فوتی (۱۲ متری) به صربستان ارسال کرد. پروژه لیتیوم جادار با تولید ۵۸ هزار تن کربنات لیتیوم تصفیه شده با درجه باتری در سال، بزرگ‌ترین معدن فلز باتری اروپا خواهد بود که برای تامین انرژی یک میلیون خودروی الکتریکی کافی است. در طول۵ سال گذشته، این شرکت تلاش کرده است تا جای پای خود را در بازار باتری محکم کند. در سال ۲۰۱۸، طبق گزارش‌ها، تلاش کرد ۵ میلیارد دلار از سهام انجمن شیمی ‌و معدنی شیلی (SQM)، دومین تولیدکننده بزرگ لیتیوم در جهان را خریداری کند. در آوریل ۲۰۲۱، این غول معدنی تولید لیتیوم را از سنگ‌های باطله در یک کارخانه آزمایشی واقع در معدن بورات‌های تحت کنترل خود در کالیفرنیا آغاز کرد. ریو این هفته گام دیگری به سمت بازار لیتیوم برداشت و پروژه لیتیوم Rincon را در آرژانتین به مبلغ ۸۲۵ میلیون دلار خریداری کرد که دارای ذخایری معادل ۲ میلیون تن معادل کربنات لیتیوم است که برای عمر ۴۰ ساله معدن کافی است. معدن جادار پس از شروع به کار، عمدتا بازار اروپا، یکی از بزرگ‌ترین بازارهای رو به رشد خودروهای برقی جهان را تامین می‌کند. پس از افزایش تولید تا تولید کامل در سال ۲۰۲۹، این معدن سالانه ۵۸ هزار تن کربنات لیتیوم، ۱۶۰ هزار تن اسید بوریک و ۲۵۵ هزار تن سولفات سدیم تولید خواهد کرد.  تنها در سه سال آینده، خودروسازان بریتانیایی باید باتری‌های خودروهای برقی داخلی را مطابق با توافق تجارت آزاد برگزیت که در سال ۲۰۲۰ امضا شده است، تهیه کنند.