معنای اخیر اقدام سیاسی نتانیاهو چیست؟
کابینه سایه به جای کابینه جنگ
کابینه جنگ اسرائیل چه بود؟
کابینه جنگ در ۱۱اکتبر پس از اعلام جنگ اسرائیل در غزه در پاسخ به حمله حماس در ۷اکتبر تشکیل شد. این کابینه به‌عنوان یک نهاد کوچک‌تر در داخل کابینه امنیتی که بخشی از کابینه بزرگ‌تر ائتلافی بود، تشکیل شد. این کابینه متشکل از نخست‌وزیر بنیامین نتانیاهو، رقیب اصلی او و ژنرال سابق بنی‌گانتس، وزیر جنگ یوآو گالانت و سه ناظر بود که شامل وزرای دولت «آریه دری»، «گادی آیزنکوت» و وزیر امور استراتژیک «ران درمر» می‌شد. کابینه جنگ قرار بود تصمیمات سریعی درباره هدایت جنگ بگیرد که این تصمیمات سپس برای تصویب به کابینه ائتلافی بزرگ‌تر ارسال می‌شد.
کابینه جنگ بدون مشکل پیش می‌رفت؟
نه همیشه. گفته می‌شود که اختلافات و دشمنی‌ها در این نهاد کوچک‌تر وجود داشت. در ژانویه، روزنامه اسرائیلی «هاآرتص» گزارش داد که یائیر لاپید، رهبر اپوزیسیون در یک جلسه حزبی گفته بود که گالانت و نتانیاهو «دیگر با یکدیگر صحبت نمی‌کنند» و جلسات کابینه جنگ به «عرصه شرم‌آوری برای تسویه حساب، دعوا و بحث‌هایی که به جایی نمی‌رسد» تبدیل شده است.
چرا کابینه منحل شد؟
در ۹ژوئن، گانتس و آیزنکوت، هر دو از «حزب وحدت ملی»، کابینه جنگ را به‌دلیل نداشتن طرحی برای غزه فراتر از حمله کنونی ترک کردند. بنا بر گزارش‌ها، یکی از اعضای حاضر در کابینه امنیتی به مطبوعات اسرائیل گفت، نتانیاهو عصر یکشنبه (۲۷ خردادماه) در سخنرانی خود در کابینه امنیتی گفت: «دیگر کابینه جنگی وجود ندارد.» او افزود: «این بخشی از توافق‌نامه ائتلافی با گانتس، به درخواست او بود. لحظه ای که گانتس رفت، دیگر چنین گروهی وجود ندارد.» خروج گانتس فشار «ایتامار بن‌گویر» وزیر امنیت داخلی و «بزالل اسموتریچ» وزیر دارایی را که هر دو برای پیوستن به کابینه جنگ لابی می‌کردند، افزایش می‌دهد. بن‌گویر در نامه‌ای به نتانیاهو در تاریخ پنج‌شنبه نوشت که جنگ اسرائیل در هشت ماه گذشته از طریق «انجمن‌های محدودی که نام‌ها و تعاریف خود را یک‌باره تغییر می‌دهند، به صورت مخفیانه انجام شده است.»
چرا بن‌گویر و اسموتریچ این قدر مشکل‌سازهستند؟
بن‌گویر و اسموتریچ نماینده یک حوزه انتخابیه راست‌گرای افراطی ارتدوکس در چارچوب سیاست‌های متمایل به راست اسرائیل هستند. آنها همچنین ارتباط نزدیکی با جنبش شهرک‌نشینان دارند که به دنبال ساخت‌و‌ساز در سرزمین فلسطینی تحت قوانین بین‌المللی است. هر دو پیش‌تر تهدید کرده بودند که اگر اسرائیل حمله فعلی خود را به شهر رفح در غزه که در آن زمان محل سکونت ۱.۵میلیون آواره بود، انجام ندهد، استعفا خواهند کرد. هر دو همچنین تهدید کردند که اگر نتانیاهو به توافق آتش‌بس مورد حمایت ایالات متحده ادامه دهد، پیش از آنکه حماس را «محو کنند»، استعفا خواهند کرد. بن‌گویر و اسموتریچ همچنین از ایجاد شهرک‌های غیرقانونی در غزه، به دنبال «مهاجرت داوطلبانه» فلسطینی‌های ساکن در غزه حمایت می‌کنند؛ موضعی که کاملا در تضاد با سیاست رسمی جنگی اسرائیل است. در نهایت جایگاه بین‌المللی آنهاست که بسیار مشکل‌ساز است. هیچ یک از متحدان اسرائیل- از جمله ایالات متحده- احتمالا با هیچ یک از سیاستمداران تعامل ندارند که اساسا هر نقش بالقوه در کابینه جنگ را تضعیف می‌کند.
نتانیاهو نمی‌تواند آنها را نادیده بگیرد؟
نه واقعا. با توجه به اینکه احزاب بن‌گویر و اسموتریچ مجموعا ۱۴کرسی در کنست دارند - در مقایسه با مثلا ۱۲کرسی «وحدت» گانتس - خروج آنها منجر به فروپاشی کابینه ائتلافی و پایان دوره ریاست جمهوری نتانیاهو می‌شود.
حالا چه می‌شود؟
نقش کابینه جنگ در تعیین چگونگی درگیری تا حد زیادی با عقب‌نشینی گانتس به پایان رسید، بنابراین بعید است که انحلال رسمی آن تفاوت بزرگی ایجاد کند. به گفته نتانیاهو، کابینه جنگ با یک «کابینه در سایه» جایگزین خواهد شد که می‌توان در آن بحث‌ها و رایزنی‌های حساس انجام داد. به گزارش روزنامه یدیعوت آحارونوت، این نهاد جدید شامل گالانت، درمر و تزاچی هانگبی، رئیس شورای امنیت خواهد بود. این اقدام همچنین مانع از تلاش اسموتریچ و بن‌گویر برای پیوستن به این نهاد خواهد شد.
