چگونه دوست پوتین تحریم‌های آمریکا را دور می‌زد؟
رمز و رازهای آقای میلیاردر
شرکت RDIF به سوالات رویترز در مورد این هواپیما پاسخ نداد. یکی از سخنگویان تیمچنکو به رویترز می‌گوید که این تاجر و شرکت‌هایش «هیچ ارتباطی با هواپیمایی که سال‌ها است شما از آن سخن می‌گویید ندارد.» «ساگدی اف- ایوانووا» می‌افزایند این تاجر روس که ثروت خود را از تجارت نفت به دست آورد از سوی پوتین به‌عنوان یکی از نزدیک ترین دستیارانش معرفی شده که جت Gulfstream G۶۵۰ را در سال ۲۰۱۳ خریداری کرد. این مدل جدید است و حدود ۶۰ میلیون دلار قیمت دارد، معمولا یک قیمت تخفیفی هم دارد. یک سال بعد در سال ۲۰۱۴، دولت آمریکا در پاسخ به ضمیمه کردن کریمه از سوی روسیه، تیمچنکو را در فهرست تحریم قرار داد و او را به‌عنوان «یکی از حلقه‌های درونی پوتین» معرفی کرد. در آن سال، تیمچنکو در مصاحبه‌ای اعلام کرد که شرکت «Gulfstream Aerospace Corporation» که در آمریکا مستقر است قرارداد ارائه سرویس و خدمات به این هواپیما را لغو کرد. خبرگزاری روسی TASS به نقل از او نوشت: «هواپیمای من نمی‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد؛ زیرا شرکت مذکور قطعات یدکی آن را تامین نمی‌کند و خلبانان حق استفاده از ناوبری هوایی و استفاده از نقشه‌ها برای ردیابی مسیر را ندارند.»
از آن زمان هواپیما با رجیستری خودش دوبار به کشورهای مختلف رفت. یکبار رجیستری هواپیما تغییر کرد و مسوولان شرکت‌های آن‌سوی آب‌ها هم بارها عوض شدند. در هر حال، مالک این هواپیما به هر روشی که صلاح می‌دانست عمل کرد تا سرویس‌ها و تعمیرات لازمه انجام شود؛ اما هر بار با مانعی روبه‌رو شد. رویترز هم بارها مسیر این هواپیما را در کشورهای مختلف با استفاده از شماره سریال سازنده که تا آخر عمر هواپیما با آن است، دنبال کرد. در ژوئن ۲۰۱۸، مالک جدیدی برای این هواپیما در رجیستری هواپیمایی در لوکزامبورگ پیدا شد: Amerivo Holdings Limited که در قبرس ثبت شده بود. طبق گزارش سالانه این صندوق، این شرکت در زمره یکی از ۱۰۰ دارایی متعلق به RDIF است.
تختخواب کریستال
«ماتیو پزین»، مدیر اجرایی شرکت ناوبری هوایی بوستن در موناکو، به رویترز گفت که شرکت او سال گذشته برای فروش این هواپیما به استخدام گرفته شده بود. او گفت که مالک این شرکت در آن زمان تیمچنکو نبود، بلکه یک تاجر روس بود که این هواپیما را در نیمه سال ۲۰۱۶ از تیمچنکو خریده بود. او نام این تاجر را که هواپیما را از تیمچنکو خریده بود، ذکر نکرد. به گفته پزین، شش ماه پس از خرید گلف استریم از تیمچنکو، این خریدار گمنام از شرکت بوستن خواست تا آن را بفروشد. پیشنهاد معقولی هم داده نشد؛ فروش اتفاق نیفتاد اما رقم هواپیما در سال ۲۰۱۶، ۵۰ میلیون دلار گذاشته شده بود. پزین می‌گوید این هواپیما در ماه مارس یا آوریل بدون مشارکت کارگزاری‌اش فروخته شد. وب سایت Gulfstream می‌گوید از جمله ویژگی‌های G۶۵۰ می‌توان به این موارد اشاره کرد: چرم مصنوعی دست‌ساز، اجاق گاز و یخچال، تختخواب کریستال و یک اتاق خواب مجلل خصوصی.
در هر حال، براساس تحریم‌های آمریکا بسیاری از افراد حلقه درونی پوتین در فهرست سیاه قرار گرفته‌اند. سوالی که مطرح می‌شود این است که «مردان پوتین» چه کسانی هستند و چه ویژگی‌هایی دارند؟«آنتون بارباشین» تحلیلگر سیاسی و «ولادیسلاو اینوزمتسف» مدیر مرکز مطالعات پساصنعتی در مسکو در تحلیلی مفصل برای آمریکن اینترست می‌نویسند: ناظران روسی- خواه عالم سیاسی، خواه روزنامه‌نگار و خواه مفسر- حلقه درونی پوتین و سایر گروه‌های تصمیم‌گیر سیاسی در روسیه را به دو گروه تقسیم می‌کنند: لیبرال‌ها و دولت‌گرایان. براساس این دیدگاه، برخی «مردان پوتین» به اشکالی از لیبرالیسم باور دارند؛ به‌ویژه وقتی پای اقتصاد و مسائل اقتصادی به میان می‌آید. آنها مشتاق تعامل با غرب و توقف درگیری‌های جهانی هستند. در میان این دسته می‌توان از «الکسی کوردین» (وزیر دارایی سابق و دوست شخصی پوتین)، «هرمان گرف»، مدیر اجرایی بزرگ‌ترین بانک «Sberbank» و «آناتولی چوباس»، اصلاح‌طلب و سیاستمدار روسی، رئیس شرکت نانوتکنولوژی روسیه «RUSNANO» نام برد. گروه دیگر که دولت‌گرایان هستند مخالف ارزش‌های لیبرال و مدافع سیاست‌های داخلی و خارجی تهاجمی و عموما مدافع ستیز با غرب هستند. معمولا «سرگئی شویگو» وزیر دفاع، «نیکولای پاتروشف» دبیر شورای امنیت روسیه و «سرگئی چمزوف» مدیر شرکت روس تک، بزرگ‌ترین صادرکننده نظامی روسیه رهبران این گروه هستند. بسیاری از ناظران روسیه تصمیمات و تغییرات سیاسی در روسیه را از نگاه این دو گروه مخالف و رابطه آنها با پوتین می‌نگرند. این پارادایم باعث شده پوتین به منزله رهبری سیاسی و «حَکَم» فراسوی تمام گروه‌ها و علائق سیاسی پنداشته شود. تمام تصمیمات از توازن و تعادل میان این دو گروه ظاهر می‌شود. برای مثال، تحول و تطور سیاست‌های داخلی و خارجی روسیه از سال ۲۰۱۴ و الحاق کریمه به روسیه یا حتی ورود روسیه به ومعادلات شام در قالب پیروزی دولت‌گرایان بر لیبرال‌ها تبیین می‌شود.
ارسال نظر