به گزارش «انتخاب»، إیاد الدلیمی در العربی الجدید نوشت: در پشت پرده این حوادث، به نظر می‌رسد بغداد برای ایفای نقش میانجی در این بحبوحه بحرانی که ظاهرا در حال تبدیل به یک بحران جهانی است، ناکارآمد است. عراق خود درگیر مشکلات داخلی زیادی است؛ دولت‌های عربی زیادی آن را حیاط خلوت ایران دانسته و دولت عبدالمهدی را ضعیف توصیف می‌کنند، به نحوی که قادر به اتخاذ سیاست دوری از محور‌های درگیری در منطقه نیست. با وجود مشکلاتی که عراق گرفتار آن است، میانجیگری این کشور، از سوی ایران و عربستان با استقبال مواجه شد؛ لذا عبدالمهدی به عربستان سفر کرده و دیداری با ملک سلمان و ولیعهد او داشت و در ادامه به تهران رفت. پذیرش وساطت عراق، از سوی ریاض، برای برخی، غافلگیر‌کننده بود؛ چرا که عراق هم متهم به دخالت در حمله به آرامکو است و در سال‌های اخیر، خطاب‌های عداوت‌آمیزی علیه عربستان ایراد کرده است.

با وجود تلاش‌های عربستان برای باز کردن در‌های همکاری به روی دولت‌های مختلف در عراق، همچنان لحن خصمانه‌ای در عراق، علیه سعودی‌ها وجود دارد. چه بسا قبول وساطت عراق از سوی عربستان، نتیجه نیاز فعلی سعودی‌ها به توقف تنش‌زایی با ایران است؛ به‌ویژه پس از حمله به آرامکو و صحبت‌های ترامپ در مورد اینکه خلیج‌فارس دیگر اهمیتی برای ایالات متحده ندارد. عربستان بار دیگر احساس کرد با وجود پول‌های زیادی که از سوی این کشور به ایالات متحده سرازیر شده، آمریکای ترامپ، تمایلی به جنگ با ایران ندارد. این در حالی است که بغداد هم نیازمند آتش‌بس بین تهران و ریاض است؛ چرا که هر گونه درگیری نظامی بین این دو در دو حاشیه خلیج‌فارس، می‌تواند عراق را تبدیل به میدان بزرگی برای آتش‌افروزی کند؛ به‌ویژه آنکه جنگ بین ایران و عربستان با پوشش طایفه‌گرایی از سوی دو طرف انجام خواهد شد؛ آنچه که روزی باعث وقوع جنگ داخلی در عراق شد.

به این ترتیب، هر دو طرف بحران، یعنی ایران و عربستان سعودی، احساس کرده‌اند که باید به این تنش‌ها پایان دهند. عربستان دریافته است که در برابر حملات ایران نمی‌تواند کاری از پیش ببرد؛ ضمن اینکه از حمایت آمریکا هم برخوردار نیست؛ از این رو، در مواضع خود تجدید نظر کرده است. از سوی دیگر، ایران که درگیر تحریم‌های شدید از سوی آمریکاست، تمایلی به درگیری با همسایه عربی خود ندارد. همین عوامل، بغداد را بر آن داشت تا باب مذاکره بین دو طرف را بگشاید. عربستان و ایران از اهمیت عراق آگاهند و در دوره پیش، تلاش کردند نفوذ خود را در این کشور گسترش دهند. بنابراین، قبول میانجیگری عراق از سوی تهران و ریاض، در بخشی از آن، در حقیقت، تلاشی است برای افزایش نفوذ. این شرایط است که می‌تواند موفقیت وساطت عراق را ممکن کند.

اخبار مرتبط