به گزارش «ایسنا» مجله واشنگتن اگزمینر در مطلبی با اشاره به اظهارات باب وودوارد، خبرنگار افشاکننده واترگیت و عامل استعفای ریچارد نیکسون در کتاب جدید خود به نام «ترس» نوشته است: «جرد کوشنر، مشاور ارشد دونالد ترامپ در طرح خود برای تقویت اتحاد میان عربستان و رژیم صهیونیستی توانست بر اپوزیسیون پنتاگون، وزارت‌خارجه و مشاور امنیت ملی کاخ سفید غلبه کند.»

وودوارد در کتاب «ترس» نفوذ کوشنر در کاخ سفید را تایید می‌کند و از دلیل سفر غیرمنتظره دونالد ترامپ به عربستان و سرزمین‌های اشغالی در اوایل آغاز به‌کار دولتش در ماه مه ۲۰۱۷ پرده برمی‌دارد. وودوارد در این کتاب می‌گوید که این سفر تلاشی برای به انزوا کشاندن ایران و پیش کشیدن مجدد مساله مذاکرات صلح خاورمیانه بود. وودوارد در این کتاب می‌نویسد که در اوایل دولت دونالد ترامپ، درک هروی، کارشناس اطلاعات امنیت ملی و امور خاورمیانه نگرانی‌هایی را درباره نیروهای حزب‌الله لبنان مطرح کرد و آن را تهدیدی برای رژیم صهیونیستی دانست.

وودوارد نوشته است که هروی درباره «جنگی فاجعه‌بار» هشدار داد؛ اما احساس کرد که رکس تیلرسون، وزیر امورخارجه وقت آمریکا، جیمز متیس، وزیر دفاع این کشور و هنری ریموند مک مستر، مشاور امنیت ملی وقت به این وضعیت «توجهی ندارند» و در نتیجه با کوشنر بانفوذ دیدار کرد که در نهایت هم به ترامپ پیشنهاد داد که نخستین سفر خارجی خود به‌عنوان رئیس‌جمهور آمریکا را به مقصد عربستان و سرزمین‌های اشغالی صورت دهد که هر دو دشمنان ایران هستند و از سوی دولت اوباما با برخورد گرمی روبه‌رو نبوده‌اند؛ دولتی که توافق هسته‌ای با ایران را که ترامپ از آن تنفر دارد، امضا کرد.

وودوارد در کتاب «ترس» نوشته است: «دیدار از عربستان می‌تواند برای اسرائیل هم سودمند باشد. عربستانی‌ها و اسرائیلی‌ها هر دو دشمنان دیرین ایران هستند و هر دو روابط علنی و مهمی با یکدیگر دارند. هروی می‌دانست که باید برای چنین مساله‌ای بر کوشنری متمرکز شود که مشخصا تنها یک مشاور ارشد رئیس‌جمهور نبود.»

همزمان با تلاش کوشنر و هروی برای سفر ترامپ به عربستان و سرزمین‌های اشغالی، مخالفان برای اعمال فشار بر آنها صف‌آرایی کردند. براساس اظهارات وودوارد، مک‌مستر، متیس، تیلرسون و ریک ژری، وزیر انرژی کابینه ترامپ مخالف این سفر بودند.

به نوشته کتاب «ترس» در نشستی مهم در ماه مارس «هیچ‌کس از طرح چنین نشستی که کوشنر در آن زمان پیشنهاد داد، حمایت نکرد.» کوشنر اما کار خود را کرد. وودوارد در این کتاب نوشته است: داماد رئیس‌جمهور گفت «می‌دانم که خیلی جاه‌طلبانه است.» او ایستاد و گفت: «نگرانی‌ها را درک می‌کنم اما فکر می‌کنم این دیدار فرصت خوبی برای ما است. باید آن را به رسمیت بشناسیم. می‌دانم که باید مراقب باشیم. باید سرسختانه برای آن اقدام کنیم، طوری‌که انگار قرار است اتفاق بیفتد و اگر به‌نظر برسد که نمی‌توانیم به چیزی که می‌خواهیم برسیم، زمان زیادی برای اقدام در راستای آن خواهیم داشت. اما این یک فرصت است که باید آن را تصاحب کرد.» سپس هیچ‌کس نه نگفت. کتاب «ترس» افشا می‌کند که کوشنر توافقاتی کلیدی را متوقف کرد تا کاری کند که عربستان میلیون‌ها دلار را صرف خرید سلاح کند و این دلیلی مهم برای دیدار ترامپ از عربستان و نشانی از آمادگی این کشور برای مقابله با ایران بود.

در مذاکراتی که پیش از این دیدار صورت گرفت، مقامات سعودی ظاهرا به اندازه کافی از آمریکا سلاح خریداری نکردند. وودوارد در این باره نوشته است: پس کوشنر تلفن را برداشت و به محمد بن‌سلمان ۳۱ ساله، پسر شاه سعودی زنگ زد؛ کسی که فکر می‌کرد رهبر آینده پادشاهی عربستان است. این کار جواب داد.  کوشنر همچنین با دعوت ولیعهد عربستان به کاخ سفید نیز مراتب تشریفاتی را زیر پا گذاشت. تیلرسون و متیس نیز همچنان معتقد بودند که هنوز برای سفر به عربستان و سرزمین‌های اشغالی زود است. به هر حال این دیدار در مه ۲۰۱۷ صورت گرفت و عرصه را در اختیار پیروزی سیاست‌های پشت‌پرده دیگر کوشنر قرار داد و احتمالا به ولیعهد عربستان نیز کمک کرد. طبق آنچه وودوارد نوشته، به‌دنبال نشست ترامپ با سعودی‌ها «یک ماه بعد از این نشست ملک‌سلمان، محمد بن‌سلمان ۳۱ ساله را به‌عنوان رهبر پادشاهی عربستان منصوب کرد که احتمالا سرپرستی این کشور را تا دهه‌های آتی در دست داشته باشد.»