اخبار تجارت

نظر به‌مطلب منتشرشده در روزنامه «دنیای‌اقتصاد» در تاریخ ۵‌خرداد ۱۴۰۴، باعنوان «قربانیان آبی بازار غذا» وزارت جهادکشاورزی، جوابیه‌‌‌‌‌‌‌ای به روزنامه «دنیای‌اقتصاد» ارسال کرده‌است. متن این جوابیه به شرح زیر است:

مطابق آمارهای گمرک، در بازه سال‌های ۱۳۹۴ تا ۱۴۰۳، ارزش هر تن کالای وارداتی بیش از ۵۰ درصد افزایش یافته؛ حال آنکه ارزش هر تن کالای صادراتی در هین دوره زمانی تقریبا ثابت بوده است. در نتیجه، نسبت قیمت هر تن کالای صادراتی به وارداتی به کمترین مقدار خود در ۱۰سال اخیر رسیده است. این وضعیت در درجه اول پیامدی از تحریم‌های اقتصادی است که در کنار سیاست‌های تجاری نادرست موجب شده تا ایران در بازی تجارت به یک بازنده تبدیل شود.

بیستمین اجلاس کمیسیون مشترک همکاری‌های اقتصادی ایران و قزاقستان در پایتخت قزاقستان در حال بر‌‌گزاری است.

«اصلاح سیاست‌های ارزی»، «ایجاد تعامل حداکثری میان دولت به‌ویژه وزارت صمت با نمایندگان بخش خصوصی»، «تقدم‏‏‏‏‌بخشی به سیاست‌های تجاری»، «حمایت وزارت صمت از صنایع و تولیدکنندگان در قالب پرداخت تسهیلات و مشوق‏‏‏‏‌های مالیاتی» و «اعطای مشوق به صنایع برای جبران بخشی از خسارات ناشی از محدودیت‌های انرژی و توقف تحمیل شده به تولید»، از جمله مهم‌ترین درخواست‌های فعالان بخش تولید و تجارت کشور از وزیر صمت بودند.

رئیس‌کل سازمان توسعه‌تجارت ایران در دیدار با معاون وزیر بازرگانی ونزوئلا ضمن تاکید بر لزوم توسعه همکاری‌های تجاری ایران و ونزوئلا از نهایی‌شدن متن و ضمائم موافقت‌نامه تجارت آزاد دو کشور در ۲‌روز آینده خبر داد.

فضای تحریمی و قوانین مخل تجارت، مسیر بازرگانی خارجی ایران را به سمت قاچاق منحرف کرده است. گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس نشان می‌دهد که بین سال‌های ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۱، ارزش واردات قاچاق حدود ۳۰درصد افزایش یافته است. نکته جالب اما آن است که ارزش صادرات قاچاق نیز در همین فاصله زمانی بیش از ۲۰برابر شده؛ آماری که نتیجه مشخص سیاست ناکارآمد «پیمان‌سپاری ارزی» است. این یعنی خروجی تدابیر سیاستگذاران در دهه گذشته، تشویق فعالان تجاری به بازی در زمین خاکستری بوده است. در شرایطی که حکمرانی اقتصادی به جای تسهیل‌گری به مانع‌تراشی برای تجار مشغول است، بازرگانان اتوبان بدون دست‌انداز قاچاق را جایگزین مسیر دشوار رسمی می‌کنند. در دنیای امروز، زمان مهم‌ترین کالا برای فعالان اقتصادی محسوب می‌شود؛ به همین دلیل بازرگانان ترجیح می‌دهند به جای منتظر ماندن برای اصلاح رویه‌های غیرقابل دفاع تجاری، ریسک قاچاق را به جان بخرند. طنز تلخ آنجاست که این روش‌کارآمدی و اثر‌بخشی بیشتری داشته است.