کلمبیای از دست رفته
جیسون مارکزاک /مدیر ارشد مرکز آمریکای لاتین آدرین آرشت
کلمبیا طی مدت طولانی به‌عنوان محور اصلی اجرای سیاست ایالات‌متحده در آمریکای لاتین عمل کرده و در حال حاضر تنها اقتصاد بزرگ آمریکای جنوبی است که چین بزرگ‌ترین شریک تجاری آن به شمار نمی‌رود. اما ممکن است همه اینها در سال ۲۰۲۳ تغییر کند. گوستاوو پترو، رئیس‌جمهور جدید کلمبیا با پیگیری سیاست‌‌‌های خود، می‌‌‌تواند واکنش تند کنگره ایالات‌متحده، به‌ویژه نمایندگان نزدیک به حزب جمهوری‌خواه را برانگیزد. این سیاست‌‌‌ها شامل تلاش‌‌‌های پترو برای کاهش مجدد همکاری با واشنگتن در زمینه مسائل قضایی و استرداد جنایی، دستیابی به توافق احتمالی با گروه چریکی ارتش آزادی‌بخش ملی کلمبیا و دور شدن از ایالات‌متحده در زمینه ریشه‌‌‌کن کردن کارتل‌‌‌های مواد مخدر است.
سیاست ریشه‌کنی مواد مخدر، رویکرد مشترکی که اصل اساسی روابط ایالات‌متحده و کلمبیا در ۲۰سال گذشته بوده، به مرحله بحرانی رسیده است. حذف ایالات‌متحده به نوبه خود می‌‌‌تواند فرصتی برای افزایش نفوذ چین در کلمبیا باشد. به‌طور گسترده‌‌‌تر، تورم و سایر مشکلات اقتصادی در ایالات‌متحده می‌‌‌تواند پیامدهای بزرگ‌تری برای کشورهای آمریکای لاتین داشته باشد؛ از جمله قطبی‌‌‌سازی سیاسی بیشتر و ناآرامی‌‌‌های اجتماعی که به عقب‌‌‌نشینی دموکراتیک و همچنین مسائل مربوط به بدهی‌‌‌های حاکمیتی منجر می‌شود. پس از آن، چین می‌‌‌تواند خود را به‌عنوان ناجی کشورهایی که با این چالش‌‌‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند، معرفی کند. در چنین سناریویی ممکن است، سیاستگذاران ایالات‌متحده در معرض خطر از دست دادن نفوذ فزاینده نه‌تنها در کلمبیا، بلکه در کل آمریکای لاتین باشند.
