سیادت ادامه‌داد: طی ۳ ماهه سال‌۱۴۰۳، صادرات ایران به افغانستان ۵۱۷‌میلیون دلار بود که حکایت از رشد ۳۱‌درصدی دارد. وی افزود: به‌طور معمول میانگین صادرات ایران به این کشور نزدیک به ۲‌میلیارد دلار است که قطعا در صورتی‌که مبادلات تجاری دو کشور طبق برنامه‌‌‌‌‌‌ها به نتیجه برسد، ظرفیت افزایش صادرات تا ۱۰‌میلیارد دلار نیز وجود دارد. سیادت در ادامه گفت: افغانستان دچار تحول اساسی شده و سیاست‌های بسیاری در این کشور تغییر‌کرده و فرصت‌های زیادی ایجاد شده‌است. اخیرا نیز نشستی با طرف افغانی برای بررسی فرصت‌های تجاری دو کشور برگزار کرده‌بودیم. وی افزود: در گذشته، ایران کالای نهایی و ساخته‌شده به افغانستان صادر می‌کرد اما در حال‌حاضر با تعرفه‌هایی که طالبان بر کالاهای مشابه ساخت داخل اعمال‌کرده احتمال حذف یا کمرنگ‌شدن کالاهای ایرانی در بازار افغانستان وجود دارد. سیادت ادامه‌داد: با توجه به شرایط موجود و‌‬ با وضع عوارض بر واردات کالای نهایی از سوی افغانستان، حفظ بازار و تداوم تجارت با این کشور منوط به سرمایه‌گذاری مشترک است. رئیس اتاق مشترک ایران و افغانستان تصریح کرد: در این راستا باید به سمت سرمایه‌گذاری یا سرمایه‌گذاری مشترک با این کشور برویم و بخشی از تولید را در افغانستان انجام دهیم. این تصمیم بسیار حساس است و برای حفظ بازار افغانستان، باید هرچه سریع‌تر در این‌خصوص برنامه‌ریزی کنیم.

وی با بیان اینکه افغانستان در حوزه‌های معدن و کشت فراسرزمینی قابلیت‌‌‌‌‌‌های بسیار زیادی دارد، گفت: اگر بخواهیم سهمی از این بازار داشته باشیم، باید بر این بخش‌ها متمرکز شویم و مطالعه عمیقی بر بازار این کشور داشته باشیم. گفتنی است، در حال‌حاضر روغن‌های سبک و فرآورده‌های نفتی، گازهای نفتی، شمش از آهن و فولاد، کامپاند پلی‌اتیلن، کف‌پوش‌‌‌‌‌‌های غیر‌مخملی باف، اوره، تخم‌مرغ و تخم خوراکی ماکیان، هیدروکربورهای سبک و سنگین، سیمان، گوجه‌فرنگی، سیب‌درختی، انواع پلی‌اتیلن، سیب‌زمینی، انواع کفش، میوه‌‌ و سبزی‌، پرتقال، شیرخشک و انواع کاشی و سرامیک مهم‌ترین اقلام صادراتی به افغانستان هستند.