بازیافت ضایعات سیگار برای تولید سوخت سبز
بیودیزل خالص را B۱۰۰ و ترکیب ۲۰درصد از آن با ۸۰درصد سوخت دیزل را اصطلاحا B۲۰ مینامند که بدون هیچگونه تغییر خاصی در سوخت موتورهای دیزل استفاده میشود. این ترکیبات به واسطه نقطه اشتعال بالاتر به سوخت دیزل برتری دارند. در صورت استفاده از این نوع سوختها، آلودگیهای زیستمحیطی ناشی از سوختهای فسیلی کاهشیافته و بهتبع آن از اثرات ناشی از گرمایش جهانی و انتشار گازهای گلخانهای بهویژه CO۲ کاسته خواهد شد. هنجارهای سختگیرانهتر زیستمحیطی و آلودگی سوختهای فسیلی نیازمند سوختهای پاکتر مانند بیودیزل است. این دیزل مبتنی بر روغن نباتی یا چربی حیوانی زیست تخریبپذیر است و تا چهاربرابر سریعتر از گازوئیل نفتی و غیرسمی است، با این حال هزینه بالای تولید بیودیزل مانع اصلی برای کاربرد گستردهتر آن است و بسته به منبع زیستتوده، استفاده از آن ممکن است باعث آلودگی شود.
بر اساس تحقیقات، افزودن یک مخلوط کن مانند ترکیب تریاستین میتواند هر دوی این مشکلات را حل کند. متاسفانه «تریاستین» معمولا بهصورت شیمیایی تولید میشود و مواد شیمیایی زیادی مصرف میکند و در نتیجه مواد زائد و باقیماندههای سمی ایجاد میشود. سامی یوسف، محقق ارشد دانشگاه فناوری کاوناس لیتوانی، میگوید: «تریاستین بهعنوان یک نرمکننده در فیلتر سیگار استفاده میشود، بنابراین، طبیعتا تهسیگار سرشار از آن است.» او بههمراه همکارانش از موسسه انرژی لیتوانی (LEI)، یکسری آزمایش انجام دادند که در آن از تجزیه حرارتی برای تجزیه ضایعات سیگار استفاده کردند.
آزمایشها در یک رآکتور ۲۰۰گرمی در دماهای مختلف (۶۵۰، ۷۰۰ و ۷۵۰درجه سانتیگراد) انجام شد. بیشترین مقدار تریاستین (۴۳درصد) در دمای ۷۵۰ درجه سانتیگراد سنتز شد. سیگاریها در سراسر جهان سالانه تقریبا ۶.۵تریلیون نخ سیگار میخرند. وزن متوسط یک ته سیگار ۰.۲گرم است. سالانه بیش از ۱.۱میلیونتن از آنها تولید میشود. زبالههای سیگار حاوی مقادیر زیادی مواد شیمیایی سمی، سرطانزا، الیاف میکروپلاستیک و عناصر رادیواکتیو هستند که نیاز به توجه ویژه دارند.