دنیای اقتصاد -گروه تاریخ و اقتصاد:
به نظر میرسد که حمله به نیلز منگارد از قبل توسط کاشانی و شفیعی طراحی شده بود. پس از گفتوگوی دوستانه با برخی از کارمندان ایرانی، من دلیل این کار را فهمیدم. کاشانی به این نتیجه رسیده بود که توافقنامههای الجزایر اشتباه بودهاند. بنابراین او خود را با جناح تندرو در ایران که خواهان قطع کلیه روابط با ایالات متحده بود، همسو کرده بود؛ دیوان آخرین نماد عمومی این ارتباطات بود. کاشانی ماهها برای خروج ایران از دیوان تلاش کرده بود. دولت آیتالله [خامنهای] با این نظر موافق نبود و آنها خواستار حفظ دیوان بودند. حدود یک هفته قبل از حمله، به نظر میرسید که تهران یک مقام بلندپایه را به لاهه فرستاده بود تا بهصورت حضوری به کاشانی بگوید که مخالفت با دولت در این مورد را متوقف کند. در نهایت، کاشانی تصور کرد اگر او و شفیعی به یک قاضی همکار حمله کنند، تهران مجبور خواهد شد از آنها حمایت کند. ایالات متحده هرگز چنین اقدامی را تحمل نمیکرد و بنبست حاصل از آن باعث فروپاشی دیوان میشد.
مفهوم حق در غرب تطور در منبع و مفهوم داشته است، چنانچه در قرون وسطی منبع آن تغییر کرد و در اندیشه فلسفی از منبع وحی به منبع عقل تبدل یافت. با گسترش گفتمان پروتستان این اصل نهادینه شد و مورد بررسیهای متفاوت در مفهوم از جانب فلاسفه قرن۱۷ قرار گرفت؛ اما با ظهور تفکر گروسیوس حق سکولار تبدیل به گفتمان غالب شد که به عبارتی مفهوم «حق داشتن» را میتوان به معنای کامل برآیند گفتمان وی دانست.
در زمان سلطنت رضاشاه ۸دوره انتخابات مجلس شورای ملی (دورههای ششم تا سیزدهم) برگزار شد. رضاشاه به مرور زمان بر قوه مجریه تسلط یافت و از آنجا که انتخابات مجلس توسط قوه مجریه برگزار میشد، به آسانی توانست نخست از طریق وزارت دربار و سپس از طریق وزارت داخله در امور انتخابات مجلس شورای ملی دخالت کند.